پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

گلیوبلاستوما شایع ترین تومور بدخیم مغزی است که رشد سریع و پیش آگهی ضعیفی دارد که متاسفانه موجب می شود زنده مانی بیماران مبتلا به آن کاهش یابد. بسیاری از بیماران امیدوار به ایجاد رویکردهای درمانی جدید هستند. از جمله این رویکردها که در حال حاضر استفاده می شود، آنتی بادی های متصل به دارو هستند که مارکرهای خاصی را روی سطح سلول های بنیادی گلیوبلاستومایی شناسایی می کنند و با وارد کردن دارو به درون سلول های بنیادی سرطانی آن ها را می کشند.

با این حال، نتایج نشان می دهد که این رویکرد ممکن است گاهی منحرف شود. بررسی سلول های سرطانی در شرایط آزمایشگاهی و تحت استرس دهنده هایی مانند تیمار دارویی یا کمبود اکسیژن نشان داد که این سلول ها واکنش پذیری منعطفی دارند و در برابر فاکتورهای استرس زا تغییر شکل داده و خود را به سلول های جدید با مجموعه مارکرهای سطحی جدید تبدیل می کنند. این پلاستیسیتی یا انعطاف پذیری به سلول ها اجازه می دهد که خود را با ریز محیط شان وفق دهند و به یک ناهمگونی مطلوب مختص محیط برسند که موجب حفظ رشد آن ها و فرار آن ها از درمان می شود. این یافته محققین را هوشیار می سازد که برای بهینه سازی درمان های استاندارد سرطانی در آینده این راه فرار سلول های بنیادی را در نظر داشته باشند.

Reference:https://www.nature.com/articles/s41467-019-09853-z