پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

سلول های بنیادی پرتوان القایی به لطف توانایی شان برای تبدیل شده به هر سلولی در بدن می توانند کلیدی برای پزشکی بازساختی باشند. برای مثال، به منظور تولید سلول های بتای مصنوعی و درمان دیابت نوع یک نیاز به درک مکانیسم های دخیل در تمایز سلولی است. حال محققان نشان داده اند که این فرایند چگونه در سطح مولکولی کنترل می شود. همه این فرایندها در ساختاری در هسته سلول شروع می شود که به کمک میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده است. آن ها متوجه شدند که دومین های هسته ای موسوم به paraspeckles در سلول های iPS وجود ندارند اما طی فرایند تمایز خیلی سریع شکل می گیرند و این مستقل از نوع سلولی است که آن ها ایجاد می کنند. در ادامه آن ها به کشف مولکول های کلیدی در هسته سلول پرداختند که در ایجاد paraspeckles  و تنظیم تمایز نقش دارند. دو فاکتور در این تصمیم گیری برای بنیادینگی یا تمایز دخیل هستند. یکی از آن ها اسید ریبونوکلئیک(RNA) موسوم به NEAT1و دیگری پروتئینی به نام TDP-43 است که به RNA متصل می شود. NEAT-1 در دو شکل وجود دارند. شکل کوتاه آن بوسیله TDP-43تثبیت می شود و در این مورد paraspeckles شکل نمی گیرد. در نتیجه سلول ها پرتوان باقی می مانند و تغییری نمی کنند. برعکس یک کاهش در TDP-43 موجب ایجاد شکل طویل NEAT1 می شود و در نتیجه paraspeckles شکل می گیرد و سلول iPS شروع به تمایز می کنند. این سیستم کنترل ممکن است برای سلول های بنیادی در زمان تصمیم گیری برای تمایز عمومیت داشته باشد. این یافته پیشرفت مهمی در درک فرایندهای تمایزی و تکوینی محسوب می شود.

Reference:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31047794