پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

تنظیم کننده های آپوپتوز بیشتر روی عملکردهای سلولی مانند همانند سازی سلول و تصمیم سلول برای ورود به چرخه سلولی اثر می گذارند. این بخش از حیات سلول نیازمند همانند سازی دقیق DNA و جداسازی بدون اشتباه کروموزوم ها است. در چندین چک پوینت حین این فرایند، مسیرهایی برای القای آپوپتوز مورد نیاز است. محققان در مطالعه ای جدید، ارتباط مستقیمی را بین پروتئینی به نام MCL1(عضوی از خانواده پروتئینی  BCL2 به عنوان یکی از تنظیم کننده های مسیر آپوپتوزی) و یک پروتئین چک پوینت چرخه سلولی به نام P18 کشف کرده اند.

 از طریق این ارتباط آن ها برای اولین بار نشان داده اند که MCL1 که در تصمیم گیری برای زنده ماندن سلول یا وارد شدن آن به مرگ برنامه ریزی نقش بازی می کند، می تواند به طور مستقیم و از طریق مسیر CDK4/6-RB موجب شروع تکثیر سلولی نیز بشود. آنها معتقدند که ارتباط بین خانواده BCL2 و مسیر CDK4/6-RB وجود دارد و این ارتباط اثر قابل توجهی روی تکثیر طبیعی سلول ها و بویژه رشد و تمایز سلول های بنیادی دارد. گام بعدی این مطالعه بررسی برهمکنش تخصصی شدن سلول های خون ساز و سلول های پیش ساز عصبی است، جایی که مشخص شده است MCL1در آن نقش کلیدی را در میانجی گری تمایز بازی می کند.

Reference:https://www.nature.com/articles/s41419-020-2351-1