ژن درمانی پنجره امیدی برای درمان صرع

دیسپلازی کانونی قشر مغز ناشی از رشد غیرطبیعی نواحی از مغز می باشد و یکی از شایع ترین علل صرع مقاوم به دارو در کودکان است. این اختلال اغلب در لوب های فرونتال و پیشانی، که برای برنامه ریزی و تصمیم گیری مهم هستند، رخ می دهد

دیسپلازی کانونی قشر مغز ناشی از رشد غیرطبیعی نواحی از مغز می باشد و یکی از شایع ترین علل صرع مقاوم به دارو در کودکان است. این اختلال اغلب در لوب های فرونتال و پیشانی، که برای برنامه ریزی و تصمیم گیری مهم هستند، رخ می دهد. صرع در دیسپلازی کورتیکال کانونی با برخی بیماری ها از جمله ناتوانی های یادگیری همراه است. محققان موسسه نورولوژی کویین اسکوئر UCL به دنبال یافتن جایگزینی برای جراحی کودکان مبتلا به دیسپلازی کانونی قشر مغز می باشند و معتقدند روش ژن درمانی جدیدی ایجاد کرده اند که می تواند به طور قابل توجهی تشنج را در موش ها کاهش دهد. این یافته ها در نشریه Brain در مقاله ای با عنوان "ژن درمانی ضد تشنج برای دیسپلازی قشر کانونی" منتشر شده است.

محققان گزارش دادند که دیسپلازی های کانونی کورتیکال یک زیرگروه شایع از ناهنجاری رشد قشر مغز است که اغلب با طیفی از ناهنجاری های شناختی و رفتاری و نیز صرع مقاوم در برابر دارو ظاهر می شود. دیسپلازی کانونی کورتیکال نوع II معمولاً توسط جهش‌هایی ایجاد می‌شود که موجب هایپراکتیویتی ژن راپامایسین  (mTOR) می‌شود و این شایع‌ترین آسیب‌شناسی است که در کودکان تحت عمل جراحی صرع یافت می‌شود.

جراحی همیشه منجر به درمان تشنج نمی شود. ژن درمانی یک درمان جایگزین بالقوه امیدوارکننده است و ممکن است در مواردی که جراحی خطراتی را نشان دهد مناسب باشد. محققین یک ژن درمانی مبتنی بر بیان بیش از حد کانال پتاسیم Kv1.1 را در مدل موش دیسپلازی لوب فرونتال کانونی قشر مغز ارزیابی کردند. اگرچه جراحی برای از بین بردن ناهنجاری مغزی آسیب دیده موثر است، اما استفاده از آن به دلیل خطر نقص عصبی دائمی محدود است و همیشه منجر به درمان تشنج نمی شود. در نتیجه، محققان موسسه نورولوژی کوئین اسکوئر UCL یک ژن درمانی را بر اساس بیان بیش از حد یک کانال پتاسیمی که تحریک پذیری عصبی را در مدل موش دیسپلازی کانونی قشر در لوب فرونتال تنظیم می کند، ارزیابی کردند.

کانال های پتاسیمی حرکت یون های پتاسیم را به داخل و خارج سلول ها کنترل می کند. هنگامی که یک کانال پتاسیم بیش از حد بیان می شود، به این معنی است که تنظیم بیشتری وجود دارد که منجر به کاهش فعالیت سلول ها و به نوبه خود توقف تشنج می شود. Gabriele Lignani، پروفسور مؤسسه نورولوژی UCL Queen Square، در این خصوص گفت: "بسیار هیجان انگیز است که ببینیم این ژن درمانی جدید می تواند به طور بالقوه به عنوان یک جایگزین موثر برای جراحی در بیماران مبتلا به دیسپلازی کانونی قشر مغز مورد استفاده قرار گیرد. ” قبلاً نشان داده شده بود که ژن درمانی در شکل دیگری از صرع که در آن تشنج در لوب گیجگاهی ایجاد می شود، موثر است، اما تاکنون در دیسپلازی کانونی قشر مغز آزمایش نشده بود. برای این مطالعه، محققان یک ژن کانال پتاسیم مهندسی شده به نام EKC را در لوب فرونتال آسیب دیده موش های صرعی وارد کردند. برای ایمنی بیشتر، آنها از ویروسی استفاده کردند که قادر به تکثیر نیست تا بتواند ژن کانال پتاسیم را حمل کند. قبل از انجام این درمان، محققان فعالیت مغز موش ها را به مدت 15 روز زیر نظر گرفتند. سپس ویروس حامل ژن EKC یا یک ویروس کنترل به ناحیه آسیب دیده مغز تزریق شد. این تیم سپس فعالیت مغز موش ها را برای 15 روز دیگر زیر نظر گرفتند. محققان دریافتند که ژن درمانی در مقایسه با گروه کنترل، تشنج را بدون اینکه بر حافظه یا رفتار موش تأثیر بگذارد، به طور متوسط ​​87 درصد کاهش می دهد.

لینک خبر:

کلمات کلیدی
//isti.ir/Zj1x