پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

سندرم دیسترس تنفسی حاد(ARDS) و مشکلات مربوط به آن یک مشکل تهدید کننده حیات را برای بیماران مبتلا به شکل پیشرفته ایجاد می کند. درک پیشرفته پاتوفیزیولوژی سندرم دیسترس تنفسی حاد نشان می دهد که سلول درمانی ممکن است یک روش خلاقانه برای این بیماری باشد.

محققان در مطالعه ای جدید کشف کرده اند که بدنبال سلول درمانی با سلول های بنیادی مزانشیمی، بیان سیتوکین ها در خون بیماران مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد افزایش می یابد. نتایج این مطالعه نشان داده است که در صورتی که سلول های بنیادی مزانشیمی پیش از استفاده برای درمان با سرم مشتق از بیماران مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تیمار شوند، ویژگی های عملکردی شان به طور منفی تحت تاثیر قرار می گیرد. اما تیمار این سلول های بنیادی مزانشیمی با سرمی که قبلا با آن سلول های بنیادی مزانشیمی سالم را تیمار کرده اند موجب می شود که عملکرد بازسازی کننده آن ها به طور بالقوه ای تحت تاثیر قرار گیرد.

به طور کلی محققین بر این باورند که پیش شرط کردن یا پیش تیمار کردن سلول ها موجب می شود که عملکرد سلول های بنیادی برای کاربردهای بالینی به طور بالقوه ای تحت تاثیر قرار گیرد.

Reference:https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/sctm.18-0236