پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

در چند دهه اخیر نگرانی فزاینده ای در مورد کاهش باروری مردان وجود داشته است و آمارها نشان می دهد که کیفیت اسپرم ظرف 80 سال گذشته تا 50 درصد کاهش یافته است. پیش از این محققین نشان داده اند که کیفیت اسپرم سگ های خانگی به میزان بسیار زیادی کاهش می یابد و همین امر موجب شد آن ها به دنبال دلیل این امر باشند.

در مطالعه ای جدید محققان به بررسی اثرات دو ماده شیمیایی ساخت بشر پرداختند که یکی از آن ها یک پلاستیک مشهور به DEHP است که به وفور در تولید فرش ها، مبلمان، اثاثیه یا لوازم خانگی، لباس، سیم ها و اسباب بازی ها مورد استفاده قرار می گیرد و دیگری یک ماده صنعتی شیمیایی موسوم به بی فنیل 153 پلی کلورینه(PCB153) شده است که مصرف جهانی ان ها متوقف شده است اما باز هم اثراتی از آن در محیط از جمله غذا دیده می شود. نمونه برداری از اسپرم سگ ها و انسان هایی که در منطقه خاصی از بریتانیا زندگی می کردند صورت گرفت و نتایج نشان داد که مواد شیمیایی با غلظت هایی شبیه آن چه که در محیط وجود دارد، اثرات  مخربی روی اسپرم انسان و سگ می گذارند. این مواد شیمیایی موجب کاهش قابلیت حرکتی اسپرم و افزایش قطعه قطعه شدن DNA اسپرم می شوند و به این ترتیب روی کیفیت و کمیت اسپرم اثر می گذارند و در نتیجه ناباروری را در مردان القا می کنند.

Reference:https://www.nature.com/articles/s41598-019-39913-9