پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

مهار کننده های سیستم ایمنی بدن که به آرامی توسط داربست های قابل تجزیه آزاد می شوند ، به داروهای تجدید کننده اجازه می دهند تا رد ایمپلنت را دور بزنند.

محققان دانشگاه پلی تکنیک تومسک (روسیه) ایمپلنت جدیدی را تولید کردند که امیدوار است از تحریک ناشی از سیستم ایمنی جلوگیری کند. محققان با همکاری دانشگاه مونتانا (MT ، ایالات متحده آمریکا) ایمپلنت زیست تخریب پذیر جدیدی را طراحی کرده اند که امیدوارند سرانجام در درمان آسیب های استخوان و بافت نرم مورد استفاده قرار گیرد و به بافت اجازه بازسازی با حداقل عوارض را می دهد.

مواد جدید از طریق ترکیب داربست پلیمری پلی کاپرولاکتون و مهارکننده های سیستم ایمنی تشکیل می شود و اجازه می دهد با تخریب داربست، به صورت آهسته رهش مهار کننده های سیستم ایمنی آزاد شود. این امر با قرار دادن بازدارنده های سیستم ایمنی در داربست در حین تولید حاصل می شود و اطمینان حاصل می کند که بازدارنده ها به طور تدریجی برای طول عمر کاشت آزاد می شوند.

داربست پلیمری پلی کاپرولاکتون به دلیل انعطاف پذیری مواد و قیمت مناسب انتخاب شده است ، اما همچنین به دلیل تخریب تولید اسید 6-هیدروکسیکارپروئیک زیست سازگار است. این ماده از طریق الکتروپینینگ به الیاف نازک تبدیل شده و روندی که شامل عبور مواد از یک میدان الکتریکی است در فرایند تولید آن نقش دارد و همچنین در طی این فرآیند بازدارنده ها بر روی این رشته ها افزوده می شوند.

طیف گسترده ای از مهار کننده های سیستم ایمنی بدن در دسترس است. با این حال ، محققان استفاده از دو ترکیب 1IQ- و1E IQ- را انتخاب کردند ، که قبلاً نشان داده بودند مسیر JNK را مهار می کند. با ترکیب یک ماده زیست تخریب پذیر با مهارکننده ها در مرحله تولید ، انتشار دقیق بازدارنده ها را در هنگام تخریب امکان پذیر می کند.

در حالی که محققان تاکنون این مورد را با استفاده از سلولهای ایمنی و رده های سلولی آزمایش کرده اند ، هنوز باید بررسی شود که آیا این مواد در مقابل آزمایشات در داخل بدن در برابر موشکافی مقاومت می کند یا خیر. با این حال ، آنها امیدوارند که این فرآیند جدید برای طراحی مواد زیستی امکان قرار دادن ایمپلنت ها با حداقل رد شدن را فراهم کند.

Link:https://www.regmednet.com/immune-system-inhibitors-released-by-new-biomaterial-may-stop-rejection/