پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

 سیتوکینی به نام TRAIL به گیرنده های خود متصل می شود و سلول های سرطانی را می کشد، درحالیکه به سلول های طبیعی آسیبی نمی رساند.  بنابراین، داروهای ضد سرطان مختلفی که گیرنده‌های TRAIL را هدف قرار می‌دهند، اخیرا توسعه یافته‌ و به عنوان یک درمان سرطان امیدوارکننده توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند، با این وجود جمعیت خاصی از بیماران سرطانی به درمان پاسخ نمی‌دهند.  بنابراین، محققان تلاش کرده‌اند تا یک مولکول کلیدی را شناسایی کنند که حساسیت سلول‌های سرطانی به TRAIL درمانی را تعیین می‌کند.


 سطح هر سلول در بدن ما با زنجیره های قندی به نام گلیکان پوشیده شده است که مشخصه های سلول را تعیین کرده و سلول ها را قادر می سازد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.  هنگامی که سلول ها سرطانی می شوند، ساختار گلیکان روی سطح سلول به طور چشمگیری تغییر می کند.  در این مطالعه که توسط موریواکی در دانشگاه توهو و پروفسور میوشی در دانشگاه اوزاکا رهبری شد، محققان ساختار گلیکانی را شناسایی کردند که سلول‌های سرطانی را در برابر سیتوکین مرگ‌بار، TRAIL آسیب‌پذیر می‌کند و راه جدیدی را برای توسعه یک بیومارکر پیش‌بینی‌کننده در  TRAIL تراپی هموار کرده است.


 پیش از این، دکتر  موریواکی و میوشی دریافتند که فوکوز، که یکی از اجزای سازنده گلیکان ها است، قند مهمی است که بر حساسیت سلول های سرطانی به TRAIL تأثیر می گذارد.  این بار، آن‌ها ساختار گلیکان‌های حامل فوکوز را از نزدیک بررسی کردند و متوجه شدند که سلول‌های سرطانی که ساختار گلیکان خاصی به نام لوئیس گلیکان را در سطح بیان می‌کنند، در برابر مرگ سلولی ناشی از TRAIL آسیب‌پذیرتر هستند.  آنها همچنین دریافتند که اگرچه لوئیس گلیکان ها به پروتئین ها و لیپیدهای روی سطح متصل هستند، لوئیس گلیکان های روی لیپیدها، اما نه روی پروتئین ها، حساسیت به TRAIL را افزایش می دهند.  علاوه بر این، آنها می‌توانند حساسیت سلول‌های سرطانی مشتق شده از بیماران سرطان روده بزرگ را به مرگ سلولی ناشی از TRAIL با آزمایش سطح بیان لوئیس گلیکان‌ها پیش‌بینی کنند.  بنابراین، انتظار می رود که این ساختار گلیکان خاص یک نشانگر زیستی ارزشمند برای پیش بینی اثربخشی درمان TRAIL باشد.

 این یافته ها مکانیسم تنظیمی مرگ سلولی ناشی از TRAIL را روشن می کند و توسعه یک استراتژی درمانی جدید را با هدف قرار دادن سیگنالینگ TRAIL تشویق می کند.  علاوه بر این، مقاومت به TRAIL یک مکانیسم ذاتی حیاتی است که سلول‌های سرطانی را نسبت به نوع خاصی از ایمونوتراپی سرطان بی‌اثر می‌کند، بنابراین این یافته‌ها همچنین تأثیر زیادی بر توسعه یک نشانگر زیستی پیش‌بینی‌کننده برای ایمونوتراپی سرطان خواهند داشت. این نتایج در مجله انکوژن منتشر شده است.


https://www.news-medical.net/amp/news/20220815/Study-paves-new-way-to-develop-a-predictive-biomarker-for-TRAIL-therapy.aspx