برای جلوگیری از پوکی استخوان؛

فناوری‌های جدید سلول بنیادی به یاری سالمندان می آید

محققان ایرانی در یک مطالعه جدید، توانستند با استفاده از یک سویه پروبیوتیک جدید از آدیپوژنز در سلول‌های مزانشیمی حاصل از بافت چربی انسانی جلوگیری کرده و مسیر تمایز را به سمت استخوان‌زایی هدایت کنند.

براساس این گزارش، پوکی استخوان یک بیماری شایع است که با کاهش تراکم استخوان و زوال بافت استخوانی احتمال شکستگی را افزایش می‌دهد.

درهمین حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که پروبیوتیک‌ها، به ویژه سویه‌های خاصی از لاکتوباسیلوس، ممکن است مزایای قابل توجهی برای حفظ سلامت استخوان داشته باشند.

برهمین اساس، محققان ایرانی موفق شدند تا با یک سویه پروبیوتیک جدید از آدیپوژنز در سلول‌های مزانشیمی حاصل از بافت چربی انسانی جلوگیری کرده و مسیر تمایز را به سمت استخوان‌زایی هدایت کنند. این تحقیق در نشریه Nature به چاپ رسیده است.

پوکی استخوان از جمله بیماری‌هایی است که رژیم غذایی بر بروز یا پیشگیری از آن بسیار اثرگذار است. از جمله عوامل غذایی موثر بر پوکی استخوان، می‌توان به کلسیم، ویتامین D3، لیپیدهای غذایی و کوآنزیم Q10 اشاره داشت.

آنچه مسلم است این که امروزه مشخص شده است که مصرف پروبیوتیک‌ها به عنوان میکروارگانیسم‌های زنده، اثرات مفیدی بر مصرف‌کننده دارد. وجود پروبیوتیک‌ها در لبنیات غنی از کلسیم ممکن است خواص استخوان‌زایی و ضد چربی این غذاها را توضیح دهد که ممکن است تنها به دلیل وجود کلسیم نباشد. در تحقیقی جدید سویه پروبیوتیکی جدیدی به ثبت رسیده است که اثر قابل‌توجهی در روند تمایز سلول‌های بنیادی دارد.

عصاره سویه باکتریایی جدید با نام کامل Lactobacillus delbrueckii subsp. lactis KUMS Y33، بر فرآیند تمایز سلول‌های بنیادی مشتق از چربی انسانی (hADSCها) به سلول‌های چربی و استئوسیت‌ها و درنتیجه، بر پیشگیری و درمان بیماری‌های مرتبط با استخوان اثرگذار است.

برهمین اساس، این باکتری از ماست تخمیری سنتی استخراج گردید تا فعالیت پروبیوتیکی آن مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج آزمایشات نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، در سلول‌های hADSC تحت درمان با Y33، محتوای تری‌گلیسیرید و بیان ژن‌های C/EBP-α و PPAR-γ2 (نشانگرهای مخصوص سلول‌های چربی) به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. از سوی دیگر، افزایش قابل توجه فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز (ALP)، سطح بیان RUNX2 و استئوکلسین، و سطح پروتئین کلاژن I و FGF-23 (نشانگرهای اختصاصی استئوسیت) در مقایسه با گروه کنترل، بیانگر سطح بالای فرآیند استخوان‌زایی است.

لازم به ذکر است در مطالعات صورت گرفته جهت بررسی ایمن بودن این سویه، نتایج نشان داد که Y33 دارای صفات مطلوبی از جمله تحمل بالای pH اسیدی و نمک صفراوی در شرایط گوارشی (> 92%)، فعالیت ضدبیماری‌زایی مطلوب، چسبندگی سلولی بالا (> 48٪)، جذب کلسترول (> 63٪)، و حساسیت آنتی‌بیوتیکی قابل قبول می‌باشد.

با توجه به مطالعه حاضر می‌توان به نقش مثبت این عصاره جدید پروبیوتیکی جهت پیشگیری و مهار بیماری‌های استخوانی همچون پوکی استخوان امیدوار بود و باز شدن دریچه جدیدی از مطالعات درون‌تنی در آینده را متصور شد.

لینک اصلی خبر:

https://www.nature.com/articles/s41598-024-60061-2#author-information

کلمات کلیدی
//isti.ir/ZM7x