پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

 دانشمندان موسسه ویک فارست برای پزشکی بازساختی (WFIRM) یک سلول درمانی تزریقی امیدوارکننده برای درمان آرتروز ایجاد کرده اند که هم التهاب را کاهش می دهد و هم غضروف مفصلی را بازسازی می کند.

 استئوآرتریت که اخیرا توسط سازمان غذا و دارو به عنوان یک بحران بهداشت عمومی شناخته شده است، بیش از 520 میلیون نفر را در سراسر جهان که با درد و التهاب دست و پنجه نرم می کنند، تحت تاثیر قرار می دهد.  استئوآرتریت معمولاً در اثر استرس مکانیکی یا ضربه ای در مفصل ایجاد می شود و منجر به آسیب غضروفی می شود که به طور طبیعی قابل ترمیم نیست.

 یوهانا بولاندر، سرپرست تیم تحقیق از WFIRM، می‌گوید: «بدون درک بهتر از آنچه باعث شروع و پیشرفت استئوآرتریت می‌شود، درمان مؤثر محدود شده است.  در ابتدا، ما بررسی کردیم که چه چیزی در مفاصل استئوآرتریت دارای نقص است، این فرآیندها را با محیط‌های عملکردی مقایسه کردیم و از این اطلاعات برای ایجاد یک درمان سلولی ایمونوتراپی استفاده کردیم.

 استئوآرتریت یک بیماری سیستم مفصلی است.  مفصل شامل یک غشای سینوویال است - یک بافت همبند که سطح داخلی مفصل را می‌پوشاند.  عملکرد غشاء برای محافظت از مفصل است و یک مایع روان کننده پر از عناصر سلولی مورد نیاز برای حفظ یک محیط سالم و ایجاد حرکت بدون اصطکاک ترشح می کند.

 در مفاصل سالم وقتی آسیبی رخ می دهد، بدن ارتشی از سلول های التهابی را به خدمت گرفته و آنها را به محل آسیب می فرستد تا در پاکسازی بافت های آسیب دیده کمک کنند. اما در مفصل آرتروز، یک آسیب تروماتیک منجر به التهاب غشای سینوویال و آسیب غضروف می شود.

 گری پولینگ، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: "با گذشت زمان، التهاب بدتر می شود و منجر به تخریب غضروف پوشاننده استخوان های مفصلی و التهاب مزمن در بافت های اطراف می شود. برای بیماران، این باعث درد شدید، تورم و اغلب فعالیت های روزانه می شود."

 برای این مطالعه، منتشر شده در Science Advances، مجله انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم، تیم تحقیقاتی به بررسی آنچه در محیط مفصل آرتروز رخ می دهد که مانع از وقوع روند بهبودی می شود، پرداخت.

 گوستاوو موویگلیا، Ph.D.، گفت: "ما ارزیابی کردیم که آیا جمعیت سلولی موجود در محیط مایع مفصلی توانایی کمک به ترمیم بافت عملکردی را ندارند یا چیزی در محیط وجود دارد که توانایی آنها را برای انجام این کار مختل می کند."

 این تیم سلول‌ها را از مایع مفصلی بیماران مبتلا به آرتروز جدا کردند، سلول‌ها را از مایع جدا کردند و آنها را به تنهایی و همچنین در حضور مایع اتولوگ بررسی کردند.  آنها با جدا شدن از مایع، دیدند که سلول ها توانایی انجام فرآیندهای مورد نیاز برای ترمیم بافت عملکردی را دارند.  هنگامی که آنها درصد کمی از مایع را به کشت سلولی اضافه کردند، توانایی سلول ها مختل شد - آنها نمی توانستند کار خود را انجام دهند - که نشان می دهد محیط آرتروز خاص آنها را متوقف می کند.

 بر اساس این یافته ها و آنچه در مورد ترمیم بافت عملکردی شناخته شده است، یک سلول درمانی طراحی شد که می تواند بر محیط التهابی غلبه کند و همچنین غضروف را بازسازی کند.

 آنتونی آتالا، MD، نویسنده ارشد و مدیر WFIRM گفت: "سلول های ایمنی فعال غضروفی که التهاب را هدف قرار می دهند، همراه با سلول های پیش ساز به بازسازی بافت کمک می کنند. این واقعاً یک ارتباط پویا بین این دو جمعیت سلولی است که برای اثربخشی درمان بسیار مهم است."

 ترکیب سلول‌ها منجر به درمان همزمان چندین جنبه درگیر در استئوآرتریت می‌شود: التهاب سینوویال، تخریب غضروف، اسکلروز استخوان ساب غضروفی و ​​عصب‌سازی نورون‌های حسی درد.

 این درمان در یک مدل پیش بالینی آزمایش شد و مشخص شد که توانایی معکوس کردن آسیب غضروف در غشای سینوویال و کاهش التهاب را دارد.  برای ارزیابی اثربخشی بالینی، یک مطالعه استفاده داوطلبانه در 9 بیمار مبتلا به استئوآرتریت تایید شده که هر کدام یک یا دو تزریق دریافت کردند، انجام شد.  اثربخشی از طریق نمره گذاری درد و زندگی عملکردی، اسکن MRI قبل و بعد از درمان و بیوپسی از یک بیمار بررسی شد.

 پس از درمان، بیماران کیفیت زندگی بهبود یافته، توانایی شرکت در فعالیت های تفریحی و کاهش درد را تجربه کردند.  علاوه بر این، مطالعات MRI بازسازی غضروف را تایید کرد.  مطالعات بالینی بیشتر برای ارزیابی نتیجه در یک جمعیت بزرگتر بیمار و همچنین برای ارزیابی تفاوت‌های بالقوه در بیماران در زیر گروه‌های خاص مورد نیاز است.

https://medicalxpress.com/news/2023-04-cell-therapy-osteoarthritis.html