درمان های بیولوژیک در خدمت بهبود اسب های مبتلا به استئوآرتریت

درمان های بیولوژیکی یا ترمیم کننده موجب تغییر رویکرد درمانی بسیاری از دامپزشکان برای درمان اسب ها با مفاصل مشکل دار شده است.

درمان های بیولوژیکی یا ترمیم کننده موجب تغییر رویکرد درمانی بسیاری از دامپزشکان برای درمان اسب ها با مفاصل مشکل دار شده است. برخی از رایج‌ترین روش‌هایی که در حال حاضر برای کنترل استئوآرتریت (OA) در اسب‌ها استفاده می‌کنند عبارتند از: سرم تعدیل شده اتولوگ، محلول پروتئین اتولوگ، پلاسمای غنی از پلاکت و سلول‌های بنیادی مزانشیمی.

بیشتر این درمان‌های بیولوژیک شامل جمع‌آوری و متمرکز کردن پروتئین‌ها یا سلول‌های ضد التهابی و احیاکننده طبیعی است تا بتوان آنها را به ناحیه آسیب‌ دیده تزریق کرد.

سرم تعدیل شده اتولوگ(Autologous Conditioned Serum:ACS)

این سرم یک عصاره فاقد سلول مستخرج از خون است که حاوی غلظت بالایی از یک نوع پروتئین طبیعی و ضدالتهابی در بدن بنام آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 (IRAP)می باشد. سرم ACS با نام های تجاری IRAP و IRAP II به بازار عرضه می شود.

پلاسمای غنی از پلاکت(PRP)

PRP پلاسمای خونی است که سانتریفیوژ و یا فیلتر شده است تا غلظت پلاکت بیشتری نسبت به خون کامل داشته باشد. بسیاری از صاحبان اسب با PRP و مزایای استفاده از آن در آسیب های مربوط به تاندون و رباط آشنا هستند و دامپزشکان به طور منظم از این روش برای درمان بیماری های مفصلی استفاده می کنند.

محلول پروتئین اتولوگ (APS)

این محلول با نام تجاری  Pro-Stride ترکیبی از ACS و PRP می باشد. فرآیند آماده‌سازی دو مرحله‌ای آن شامل جداسازی خون کامل و جداسازی گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها در بخش کوچکی از پلاسما است. سپس دامپزشک اجزای جداگانه خون را با فیلتر کردن غلیظ می کند و محلولی از گلبول های سفید، پلاکت ها و پروتئین های سرم باقی می ماند که واسطه های ضد التهابی IRAP و فاکتورهای رشد مشتق شده از پلاکت PRP را فراهم می کند.

سلول های بنیادی مزانشیمی(MSC)

مدتی است که دامپزشکان از این نوع سلول های بنیادی به عنوان یک استراتژی درمانی برای بهبود بافتهای نرم آسیب دیده در اسب استفاده می کنند. در حالیکه هنوز مکانسیم اصلی نحوه اثربخشی سلولهای مزانشیمی کاملا مشخص نشده، اخیرا دامپزشکان تزریق این سلول ها را برای درمان OA آغاز کرده‌اند‌. ابتدائا محققین تصور می کردند که سلول های تزریق شده در بافت آسیب دیده، دچار تمایز و تبدیل به سلولهای بافت هدف می شوند؛ در حالیکه ثابت شد این فرضیه نادرست است. مشاهدات نشان می دهد که این سلول ها ممکن است دارای اثرات ضد التهابی باشند و همچنین بتوانند سلول های بنیادی دیگر را جذب ناحیه هدف کنند که در واقع می تواند بافت آسیب دیده را با اثرات پاراکرینی التیام بخشند.

 

لینک خبر:

https://thehorse.com/189071/regenerative-therapy-options-for-horses-with-osteoarthritis/

کلمات کلیدی
//isti.ir/Z4Cw