اسفروئیدهای حاصل از سلول‌های بنیادی پرتوان، جایگزین پیوند قلب در آینده‌ای نزدیک
محققان ژاپنی روش درمانی جدیدی را با استفاده از سلول‌های بنیادی برای جایگزینی عمل پیوند قلب ابداع کرده‌اند.
به گزارش روابط عمومی ستاد توسعه فناوری پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی، روش‌های درمانی بازسازی‌کننده قلب شامل پیوند سلول‌های ماهیچه‌ای قلب به مناطق آسیب‌دیده برای بازیابی عملکرد از دست رفته است و طبق گزارش‌ها خطر آریتمی حاصل از این روش به شدت بالا است.
از اینرو اخیرا در مطالعات انجام شده محققان ژاپنی روش جدیدی را آزمایش کردند که شامل تزریق «اسفروئیدهای قلبی» (Cardiac Spheroids) کشت‌شده از سلول‌های بنیادی انسان، به طور مستقیم به بطن‌های آسیب‌دیده است.
در مدل‌های نخستی‌سان که این روش درمانی نوین بر روی آن‌ها آزمایش شده، نتایج مثبت بوده و نشانگر پتانسیل بالای این استراتژی برای کارآزمایی‌های بالینی می‌باشد.
براساس این گزارش، بیماری‌های قلبی عروقی، از جمله انفارکتوس میوکارد (شناخته شده تحت عنوان حمله قلبی)، همچنان از اصلی‌ترین دلایل مرگ‌ومیر در سراسر جهان و به ویژه در کشورهای توسعه یافته هستند.
حملات قلبی به طور معمول میلیون‌ها سلول عضلانی قلب را از بین می‌برد و موجب نارسایی قلبی می‌شود. از آنجایی که پستانداران نمی‌توانند سلول‌های عضله قلب را به تنهایی بازسازی کنند، پیوند قلب در حال حاضر تنها گزینه بالینی مناسب برای بیمارانی است که از نارسایی قلبی رنج می‌برند.
از اینرو، یکی از استراتژی‌های امیدوارکننده که همواره مورد توجه بوده است، استفاده از سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان (HiPSCs) برای بازسازی قلب است.
به بیان ساده، HiPSCها سلول‌هایی هستند که از سلول‌های بالغ مشتق شده‌اند و می‌توانند به طور موثری برای تبدیل به یک نوع سلول کاملاً متفاوت، مانند سلول‌های عضلانی قلب (کاردیومیوسیت‌ها) دوباره برنامه‌ریزی شوند.
با پیوند یا تزریق کاردیومیوسیت‌های مشتق شده از HiPSCها به نواحی آسیب‌دیده قلب، می‌توان برخی از عملکردهای از دست رفته را بازیابی کرد. متأسفانه، مطالعات نشان داده‌اند که این رویکرد می‌تواند خطر آریتمی بطنی را افزایش دهد و مانع بزرگی برای آزمایشات بالینی باشد.
اما دراین میان، یک تیم تحقیقاتی ژاپنی از دانشگاه شینشو و دانشکده پزشکی دانشگاه کیو به رهبری پروفسور یوجی شیبا، استراتژی جدیدی را برای بازسازی قلب آزمایش کردند که شامل تزریق «اسفروئیدهای قلبی» مشتق شده از HiPSCها به میمون‌های مبتلا به انفارکتوس میوکارد است.
محققان در رویکرد جدید خود، پس از کشت HiPSCها و تمایز آن‌ها به کاردیومیوسیت، آن‌ها را به قلب آسیب‌دیده مکاک‌های خرچنگ‌خوار (Macaca fascicularis) تزریق کردند. آن‌ها وضعیت حیوانات را به مدت 12 هفته تحت نظر گرفتند و به طور منظم عملکرد قلب را اندازه‌گیری کردند تا مشخص شود آیا اسفروئیدها قابلیت بازسازی ماهیچه آسیب‌دیده قلب را دارند یا خیر.
طبق بررسی‌ها، برنامه‌ریزی مجدد HiPSCها به سلول‌های قلبی تأیید شد و اندازه‌گیری‌های الکتریکی در سطح سلولی نشان داد که سلول‌های کشت‌شده، الگوهای معمول سلول‌های بطنی را نشان می‌دهند. همچنین، سلول‌ها مقادیر بالایی از پروتئین‌های چسبنده مانند کانکسین 43 و N-cadherin را بیان کرده بودند و سلول‌ها به خوبی به بافت اصلی قلب اتصال یافته‌اند.
در طول دوره بررسی نتیجه این مطالعه ، محققان خاطرنشان کردند که آریتمی در میمون‌های دریافت‌کننده اسفروئیدها بسیار نادر بوده، و تنها دو نفر در دو هفته اول در میان گروه درمان، تاکی‌کاردی گذرا را تجربه کردند.
از طریق اکوکاردیوگرافی و CT-اسکن، این تیم تایید کرد که قلب میمون‌هایی که تحت درمان قرار گرفتند، پس از چهار هفته در مقایسه با گروه کنترل، توانایی پمپاژ خون بالاتری از بطن چپ نشان دادند.
دکتر کوبایاشی گفته است: «اسفروئیدهای قلبی مشتق شده از HiPSC، با توجه به فرآیند تولید ساده و اثربخشی آن‌ها، به طور بالقوه می‌توانند به عنوان یک فرم بهینه از محصولات قلبی برای بازسازی قلب عمل کنند و کلید حل مشکل اصلی آریتمی بطنی باشند.»
وی افزوده است: «نتایج مطلوبی که از آزمایش روی میمون‌ها به دست آمده برای نشان دادن چراغ سبز برای کارآزمایی بالینی ما، به نام کارآزمایی LAPiS کافی است. ما از همان اسفروئیدهای قلبی روی بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی ایسکمیک استفاده خواهیم کرد.»
لینک اصلی خبر:
ارسال به دوستان