پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

ایسکمی مغزی عارضه ناشی از نرسیدن اکسیژن به مغز می‌باشد. این عارضه می‌تواند گذرا باشد مثلاً ایسکمی گذرای مغزی ناشی از انقباض عروق مغزی، یا دائمی باشد مانند آنفارکتوس یا سکته مغزی ناشی از لخته شدن یا آمبولی در یکی از شریانهای اصلی مغز. درمان هایی که در حال حاضر برای این عارضه وجود دارد بدلیل این که بازه زمانی محدودی برای استفاده از آن ها وجود دارد، معمولا برای کسر کوچکی از بیماران قابل کاربرد هستند.

احیای عصبی از طریق سلول درمانی یک رویکرد امیدوار کننده نشان داده است و در این میان سلول های پیش ساز اندوتلیالی(EPCs) ممکن است با پیشبرد ترمیم اندوتلیالی و رگزایی به تقویت اثرات سلول درمانی و هم چنین اثرات نوروپلاستی کمک کند و نتایج درمانی را بهبود ببخشد. در مطالعه ای جدید، محققین به ارزیابی بی خطر بودن و محتمل بودن پیوند اتولوگ سلول های پیش ساز اندوتلیالی تکثیر شده در آزمایشگاه برای بیمارانی پرداخته اند که به سکته ایسکمی حاد دچار شده بودند. بررسی های آن ها نشان داد که سلول های پیش ساز اندوتلیالی کیفیت زندگی و بقای بیمارانی که دچار انفارکته مغزی حاد شده بودند را به صورت دراز مدت و قابل توجه بهبود بخشید و هیچ گونه عارضه جانبی مربوط به استفاده از این سلول ها نیز مشاهده نشد. این یافته حاکی از موثر بودن این سلول ها در درمان سکته است.

Reference:https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/sctm.18-0012