پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

اغلب اندام های بدن از جمله کلیه، ‌کبد و طحال با افزایش سن اندازه شان را از دست می دهند و این در حالی است که اندازه پروستات افزایش می یابد و تقریبا نیمی از مردان بالای 60 سال دچار هایپرپلازی خوش خیم پروستات(BPH) می شوند که در آن پروستات بزرگ شده، پیشابراه را به عنوان اندام ناقل ادرار به خارج از مثانه، مسدود می کنند.

 مطالعات گذشته نشان داده اند که تعداد سلول های پیش ساز در اندام هایی که با افزایش سن کوچک یا چروکیده می شوند کاهش می یابند. این سلول های پیش ساز نیز مانند سلول های بنیادی می توانند به سلول های جدیدی تبدیل شوند اما محدودیت تمایزی بیشتری دارند. برای مثال سلول های پیش ساز می توانند تنها بافت پروستات را شکل دهند. اما در مطالعه ای جدید، محققان به مقایسه بافت پروستات موش های جوان(سه ماهه) و موش های پیر(24 ماهه و معادل انسان 80 ساله) پرداختند.

پروستات موش های پیرتر بزرگ تر و سنگین تر بود و در مقایسه با موش های جوان تر سلول های بیشتری داشت. در بخشی از مطالعه، محققین سلول های لومینال را از پروستات موش جداسازی کرده و آن ها را در قالب ارگانوئیدهای پروستات رشد دادند. بررسی ها نشان داد که سلول های لومینال موش های پیرتر در مقایسه با جوان ترها به طور موثرتری ارگانوئیدها را تولید کردند و ارگانوئیدهای حاصل نیز بزرگ تر بودند. آنالیز دقیق سلول های لومینال کشف کرد که پروستات های پیر در مقایسه با جوان تر حاوی سلول های پیش ساز لومینال بیشتری هستند(21 درصد در برابر 6 درصد).

Reference:https://www.cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(19)30897-6?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS2211124719308976%3Fshowall%3Dtrue