پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

محققان از فناوری ارگانوئیدها برای بدست آوردن کشت بادوام و طولانی مدت از سلول های اوروتلیالی موشی استفاده کردند. بدنبال آن، محققین این ارگانوئیدها را بوسیله توالی یابی RNA سلول های منفرد مورد ویژگی یابی قرار دادند و جمعیت کوچکی از سلول های بنیادی را تولید کردند که قادر به تولید این ارگانوئیدها هستند. بافت اوروتلیالی یکی از سه نوع بافت اصلی سازنده اندام های سیستم ادراری است. سلول های این بافت از اهمیت زیادی در تکوین سرطان مثانه برخوردار هستند زیرا تکثیر کنترل نشده آن ها دلیل 90 درصد تومورهای بافت مثانه است.

فناوری ارگانوئید اجازه کشت سلول ها برای رشد در یک ماتریکس سه بعدی موسوم به ماتری ژل را می دهد و در مقایسه با کشت های متداول در ظروف کشت معمول از مزیت های زیادی برخوردار هستند. این فناوری می تواند تولید ارگانوئیدها برای پیوند در آینده را نیز مقدور سازد. به لطف توالی یابی RNA تک سلولی، محققین قادر به شناسایی ذات جمعیت سلول های بنیادی اوروتلیالی این ارگانوئیدها شدند که می توانند تکثیر شده و منجر به بروز سرطان شوند.

تاکنون تکثیر، آنالیز و توصیف این جمعیت سلولی مقدور نبوده است زیرا آن ها کمتر از یک درصد بافت کل مثانه را تشکیل می دهند و همین امر کار با این سلول ها را مشکل می سازد. استفاده از فناوری ارگانوئیدها و هم چنین توالی یابی RNA تک سلولی موجب شناسایی نقش ژن Notch در فرایند تومورزایی سرطان مثانه شد. به طور طبیعی Notch‌به عنوان یک سرکوب کننده توموری عمل می کند و موجب می شود که سلول ها شروع به تمایز کنند و این یک فرایند محافظتی برای مقابله با رشد تومور است. اما این اولین بار است که محققین نشان داده اند که موتاسیون یا جهش در این ژن منجر به بروز تومور می شود.

Reference:https://www.nature.com/articles/s41467-019-12307-1