پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

به گزارش روابط عمومی ستاد توسعه فناوری های پزشکی بازساختی و سلول بنیادی ، ترکیب جدیدی که توسط محققان مرکز سرطان MUSC Hollings ساخته شده است، نویدبخش غلبه بر مقاومت شیمی درمانی در TNBC است - و به طور بالقوه می تواند در شرایط فیبروتیک مانند فیبروز کبدی یا فیبروز ریوی استفاده شود.

در مرکز این پژوهش، جلوگیری از فعالیت پروتئین لیزیل اکسیداز یا LOX و کمک به تولید یک محیط "سفت" یا دسموپلاستیک در اطراف تومورها است.

بر اساس این گزارش، دکتر اوزگور شاهین، دارای کرسی در بخش بیوشیمی و زیست مولکولی SmartState، توضیح داد: "عملکرد اصلی این پروتئین، ایجاد پیوند بین کلاژن و الاستین در ماتریکس خارج سلولی (ECM) در ریزمحیط تومور است. این دواساسا سفتی اطراف سلول ها را ایجاد می کنند و بدین طریق از نفوذ داروها از جمله دارورهای شیمی درمانی جلوگیری می کنند." 

وی افزود: «با استفاده از مهارکننده LOX می‌توان این ساختار را باز کرد، آن را نرم‌تر کرد و داروها می‌توانند بهتر به درون محیطنفوذ کنند.»

بر همین اساس، آزمایشگاه شاهین، با همکاری سایر محققان در هالینگز و کالج داروسازی دانشگاه کارولینای جنوبی، مقاله ای را در Cell Chemical Biology منتشر کرد که این ترکیب جدید را معرفی کرد. کار شاهین قبلاً نقش کلیدی LOX را در مقاومت به شیمی درمانی نشان داده بود. این مشارکت‌ها به تیم او کمک کرد تا فراتر از آزمایش‌های معمولی مانند اندازه‌گیری فعالیت LOXدر بافت بروند.

او اذعان داشت: «ما همچنین نشان دادیم که می‌توانیم ساختارکلاژن را با استفاده از MALDI-MSI تغییر دهیم.» MALDI-MSI نوعی تصویربرداری طیف‌سنجی جرمی است که به محققان اجازه می‌دهد طرح‌بندی فیزیکی پروتئین‌ها و مولکول‌ها را در یک نمونه ببینند. «ما بافت تومور را جمع آوری کردیم و پروتئوم را با روش‌های طیف‌سنجی جرمی مختلف آنالیز کردیم و می توانستیم ببینیم که مهار کننده ما تاثیر زیادی بر ECM، کلاژن و سایر پروتئین های ساختاری دارد.»

با تغییر ساختار ECM به منظور امکان نفوذ بهتر دارو، مهارکننده LOX شیمی درمانی را قادر می‌سازد تا برای تولید موثرتر گونه‌های اکسیژن فعال‌ (ROS) به تومور فشار وارد کند. در سطوح به اندازه کافی بالا، ROS موجب آسیب به DNA می‌شودکه می تواند منجر به مرگ سلول شود. همچنین، مهار LOXسیگنال‌دهی کیناز چسبندگی کانونی (FAK) را مسدود می‌کند، که در غیر این صورت ترمیم DNA اتفاق می‌افتد. روی هم رفته، این اثرات می توانند بر مقاومت شیمی درمانی غلبه کنند. علاوه بر این، این اثرات در انواع مختلف مدل‌ها، از جمله رده‌های سلولی TNBC، مدل‌های in vivo و مدل‌های ارگانوئیدی حاصل از زنوگرافت‌های مشتق از بیمار، یافت شده است.

تحقیقات شاهین بر روی TNBC متمرکز شده است زیرا این زیرگروه تهاجمی، گزینه های درمانی کمتری نسبت به انواع دیگر سرطان سینه دارد. با این حال، سرطان لوزالمعده و سرطان کلیه نیز سرطان های بسیار سفت هستند که به طور بالقوه می توانند از مزایای این مهار کننده سود ببرند.

ترکیب کشف شده پایدار است و نشانه‌ای از سمیت نشان نداده است. با این حال، تیم تحقیقاتی به اصلاح آن ادامه خواهد داد، زیرا آنها دو یا چند سال آینده را برای برنامه تحقیقاتی داروی جدید (IND) سازمان FDA کار می کنند. به دست آوردن وضعیت IND راه را برای آزمایشات بالینی باز می کند.

شاهین بیان کرد: "در توسعه دارو، شما هرگز متوقف نمی شوید.این موردی که توسط تیم ما شناسایی شده است بهترین گزینه فعلی است، اما می دانیم که مانند هر داروی دیگری نیاز به بهینه سازی وجود دارد. با همکاری USC، ما اکنون نسخه های جدیدی از این مولکول را تولید کرده و آنها را در آزمایشات‌ مختلف بیولوژیکی و دارویی ارزیابی می کنیم. "

لینک اصلی خبر:

https://www.sciencedaily.com/releases/2024/07/240722155006.htm