نوآوری در استفاده از مواد زیستی در جهت سلول درمانی پیشرفته
پزشکی بازساختی یک رشته پویا و در حال پیشرفت با سرعت بسیار بالا است که به رویکردهای تحقیقاتی چند رشتهای برای توسعه راهحلهای بالینی، درمانها و دستگاههای نوآورانه برای بهبود سلامت و رفاه انسان نیاز دارد. یکی از افراد موفق در این عرصه، دکتر شین ژائو، محقق جوان در حوزه بیومواد و مهندسی بافت در دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ (PolyU)است.
پزشکی بازساختی یک رشته پویا و در حال پیشرفت با سرعت بسیار بالا است که به رویکردهای تحقیقاتی چند رشتهای برای توسعه راهحلهای بالینی، درمانها و دستگاههای نوآورانه برای بهبود سلامت و رفاه انسان نیاز دارد. یکی از افراد موفق در این عرصه، دکتر شین ژائو، محقق جوان در حوزه بیومواد و مهندسی بافت در دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ (PolyU)است.
علایق تحقیقاتی دکتر ژائو شامل ادغام رویکردهای چند رشته ای و ترکیب زمینه های مختلف مانند علم مواد، زیست شناسی سلولی، مهندسی و پزشکی است. تمرکز مطالعات او بر تعدیل ریزمحیط های سلولی، دستکاری رفتارهای سلولی و پیشبرد توسعه اندام ها در مهندسی بافت است. برای سنتز مواد زیستی با ساختارها و خواص منحصر به فرد و مخصوص یک بیمار، تیم تحقیقاتی او به طور فعال به بررسی چگونگی حس، تعامل و توسعه سلول ها با بیومواد برای بازسازی بافت های آسیب دیده می پردازند.
دکتر ژائو در این خصوص گفت: من با انجام یک مطالعه جامع در مورد نیازها و ایجاد درک اساسی از مشکل بالینی، شروع کرده و سپس مواد زیستی را با ویژگیها و ساختارهای متناسب طراحی میکنم تا راهحلهای مؤثری ارائه دهم. به طور خاص، پلیمرهای دارای قابلیت اتصال عرضی، نقش محوری در این تحقیقات دارند. این پلیمرها به دلیل شرایط ملایم پلیمریزاسیون، خواص فیزیکی تنظیم پذیر، سازگاری زیستی بالا و کنترل دقیق مکانی و زمانی، توجه قابل توجهی را در زمینه پزشکی بازساختی به خود جلب کرده اتد. این پلیمرها پتانسیل بسیار زیادی را برای جایگزینی یا بازسازی بافت های بیمار یا آسیب دیده مانند پوست و استخوان ارائه می دهند. دکتر ژائو در مطالعات خود تلاش می کند تا پتانسیل کاربردی این مواد را برای ایجاد تحول در مهندسی بافت توسعه دهد.
تیم دکتر ژائو جوهر نانوکامپوزیت جدیدی را که دارای قابلیت اتصال عرضی است به عنوان یک گزینه ایده آل برای پرینت سه بعدی پیوند استخوان در نظر گرفته است که اخیرا مقاله مربوط به آن در Biomaterials منتشر شده و توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این ماده در مقایسه با جوهرهای پلیمری یا کامپوزیت هایی که معمولاً مورد استفاده قرار میگیرند، بسیار متفاوت و نویدبخش است، چرا که این جوهر دارای خصوصیاتی همچون خواص رئولوژیک مناسب، سفت شدن سریع، استحکام مکانیکی و سختی کافی، میزان تخریب قابل تنظیم و زیست فعالی عالی است. هر دو مطالعات in vitro و in vivo زیست سازگاری و پتانسیل استخوان زایی عالی داربست های نانوکامپوزیتی چاپی را نشان داده اند.
لینک خبر:
ارسال به دوستان