استفاده از فناوری iPS برای مطالعه بر روی بیماری مدولوبلاستوما
مدولوبلاستوما یکی از شایع ترین اشکال تومورهای مغزی است که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. با استفاده از درمان های موجود، حدود 60 درصد کودکانی که تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند زنده می مانند.
مدولوبلاستوما یکی از شایع ترین اشکال تومورهای مغزی است که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. با استفاده از درمان های موجود، حدود 60 درصد کودکانی که تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند زنده می مانند. درمان معمولا بسیار تهاجمی است و شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی است که عوارض جانبی زیادی مانند مشکلات شناختی، اختلالات اندوکرینی و هم چنین بروز سرطان های ثانویه را شامل است و همین امر بر ایجاد درمان های موثر دیگری که بخش های سالم مغز را تحت تاثیر قرار ندهد، تاکید دارد. برای شناسایی و تست درمان های جدید، نیاز به ایجاد مدل های مناسبی است که شروع و رشد مدولوبلاستوما را شبیه سازی کنند.
در این پژوهش جدید، محققین مدلی از مدولوبلاستوما را بوسیله بازبرنامه ریزی سلول های پوست مشتق از بیمار مبتلا به سندرم گورلین(Gorlin's Syndrome) به سلول های بنیادی پرتوان القایی ایجاد کرده اند ناقل یک جهش ارثی در ژن PTCH1 بود. با استفاده از این سلول های بنیادی پرتوان، آن ها سلول های بنیادی عصبی را تولید کردند که به نظر منشا مدولوبلاستوما محسوب می شوند. آن ها نشان دادند که سلول های بنیادی عصبی مشتق از بیماران و پیوند شده به موش، تومورهایی را در مخچه موش ها تشکیل داد و این در حالی بود که سلول های بنیادی عصبی سالم این توانمندی را نداشت. این تومورها تکوینی شبیه با تکوین تومورها در بیماران مبتلا به مدولوبلاستوما داشتند و محققین نشان دادند که مدل آن ها می تواند برای درک نحوه شروع سرطان و در نتیجه یافتن اهداف درمانی جدید استفاده شود.
Reference:https://www.pnas.org/content/117/33/20127
ارسال به دوستان