پتانسیل بالای وزیکول های خارج سلولی برای تقویت پاسخ های ایمونوتراپی در گلیوبلاستوما
تیمی از محققان در مرکز سرطان اندرسون دانشگاه تگزاس، روش جدیدی را برای استفاده از وزیکولهای خارج سلولی برای افزایش پاسخ به ایمونوتراپی در گلیوبلاستوما ایجاد کردهاند که به طور بالقوه مسیر استفاده گستردهتر از RNA پیامرسان مهندسی شده (mRNA) برای درمان سرطان باز میکند.
این مطالعه به تازگی در Nature Communications منتشر شده است. در اوایل سال جاری، تیمی از محققان به سرپرستی دکتر بتی کیم، روش جدیدی را برای بارگذاری mRNA در وزیکول های خارج سلولی، ساختارهای کوچک ایجاد شده توسط سلول ها برای انتقال مولکول های زیستی و نوکلئیک اسیدها توسعه دادند. در مطالعه حاضر پتانسیل ضد توموری وزیکولهای خارج سلولی بارگذاریشده با mRNA، نشان داده می شود.
درمانهای mRNA که توسط جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی 2023 به رسمیت شناخته شد، مدتهاست که پتانسیل پیشرفت در درمان عفونتهای بیماریزا و همچنین بیماریهایی مانند سرطان را حفظ کردهاند. با این حال، چالشهایی برای ارسال دقیق mRNA در سراسر بدن وجود دارد. برای سالها، دانشمندان مکانیسمهای انتقال بالقوه، از جمله نانوذرات لیپیدی یا پلیمری را مطالعه کردهاند، اما هر کدام از این مسیرها محدودیتهای خاص خود را دارند.
مشکل کمیت با استفاده از یک سیستم با توان بالا برای تولید وزیکول های خارج سلولی با mRNA از سلول های مهندسی شده رفع می شود. سلولهای میزبان و یک پلازمید که mRNA را کد میکند در معرض دو پالس الکتریکی بسیار کوتاه قرار میگیرند که باعث میشود غشاهای داخل سلولی و همچنین خود غشای سلولی موقتاً نفوذپذیر شوند. این امر باعث میشود سلولها وزیکولهای خارج سلولی زیادی ترشح کنند که با مواد mRNA بارگیری میشوند و سپس میتوان آنها را جمعآوری کرد. برای این مطالعه، محققان وزیکول های خارج سلولی را برای بیان پروتئین CD64 بر روی سطح خود مهندسی کردند، که به عنوان مکانیزم اتصال برای بارگذاری آنتی بادی های ضد CD71 و anti-PD-L1 عمل می کند. هنگامی که وارد بدن می شوند، CD71 و PD-L1 را جستجو می کنند که هر دو معمولاً در گلیوبلاستوما بیش از حد بیان می شوند.
لینک خبر:
ارسال به دوستان