در روش های تحقیقاتی جدید صورت گرفته است

ارتقای اثر بخشی در پیوند سلول های بنیادی

اثر بخشی در پیوند سلول‌های بنیادی در روش‌های تحقیقاتی جدید افزایش می‌یابد.

پیوند سلول‌های بنیادی معمولاً برای بیماران مبتلا به سرطان، اختلالات خونی یا بیماری‌های خودایمنی ناشی از سلول‌های بنیادی معیوب که تمام سلول‌های مختلف خونی را تولید می‌کنند، استفاده می‌شود.

این یافته‌ها، حاصل آزمایشات روی موش‌ها، در مجله Scienceبا عنوان "تنظیم مخزن سلول‌های بنیادی خونساز توسط تروگوسیتوز مرتبط با c-Kit" منتشر شد.

دکتر اولریش استیدل، از دانشگاه ویسکانسین، توضیح داد: «تحقیق ما پتانسیل بهبود موفقیت پیوند سلول‌های بنیادی و گسترش استفاده از آنها را دارد.»

بر اساس این گزارش، پیوند سلول‌های بنیادی بیماری‌هایی را درمان می‌کند که در آن سلول‌های بنیادی خونساز (HSC)فرد، سرطانی شده‌اند (مانند لوسمی یا سندرم‌های میلودیسپلاستیک) یا تعداد آن‌ها بسیار کاهش یافته است(مانند نارسایی مغز استخوان و اختلالات شدید خودایمنی). درمان شامل تزریق HSC های سالم به دست آمده از اهداکنندگان به بیماران است.

برای جمع آوری HSC ها، به اهداکنندگان دارویی داده می شود که باعث می شود HSC ها از محل طبیعی خود در مغز استخوان حرکت کرده یا فرار کنند و وارد جریان خون شوند، جایی که می‌توان HSC ها را از سایر سلول های خونی جدا کرده و سپس پیوند شوند. با این حال، اغلب داروهایی که برای حرکت HSC ها استفاده می شوند، به اندازه کافی موجب آزادسازی آن‌ها نمی‌شوند تا برای پیوند موثر باشد.

دکتر ویل، دانشیار انکولوژی، گفت: «این طبیعی است که بخش کوچکی از HSCها از مغز استخوان خارج شده و وارد جریان خون شوند، اما آنچه که این حرکت را کنترل می کند، به خوبی شناخته نشده است. تحقیق ما نشان دهنده یک پیشرفت اساسی در درک ما است و به راه جدیدی برای بهبود حرکت HSC برای استفاده بالینی اشاره می کند.»

محققان مشکوک بودند که تغییرات پروتئین های سطح HSC ها ممکن است بر تمایل آنها به خروج از مغز استخوان تأثیربگذارد.

بر همین اساس، در مطالعات مربوط به HSCهای جدا شده از موش، آنها مشاهده کردند که زیرمجموعه بزرگی از HSCها پروتئین‌های سطحی را نشان می‌دهند که معمولاً با ماکروفاژها مرتبط هستند. علاوه بر این، HSCها با این پروتئین‌های سطحی تا حد زیادی در مغز استخوان باقی می‌مانند؛ در حالیکه آنهایی که این نشانگرها را نداشتند، با مصرف داروهای تحرک HSC، به راحتی از مغز استخوان خارج می‌شدند.

پس از اختلاط HSC ها با ماکروفاژها، محققان دریافتند که برخی از HSC ها در تروگوسیتوز، مکانیزمی که به موجب آن یک نوع سلول بخش های غشایی یک نوع سلول دیگر را در غشاهای خود ادغام می‌کند، درگیر می شوند.

آن دسته از HSCهایی که سطوح بالایی از پروتئین c-Kit را بر روی سطح خود بیان می‌کردند، می‌توانستند تروگوسیتوز را انجام دهند، که باعث می‌شود غشای آنها با پروتئین‌های ماکروفاژ تقویت شود و احتمال ماندن آنها در مغز استخوان بسیار بیشتر از سایر HSCها باشد.

یافته‌ها نشان می‌دهد که اختلال در c-Kit از تروگوسیتوزجلوگیری می‌کند و منجر به حرکت تعداد بیشتر سلول‌های HSCو در دسترس قرار گرفتن برای پیوند می‌شود.

بر اساس این گزارش، دکتر گوا، استادیار پاتولوژی دانشگاه ویسکانسین، گفت: "تروگوسیتوز در تنظیم پاسخ های ایمنی و سایر سیستم های سلولی ایفای نقش می کند، اما این اولین باری است که مشاهده می‌شود سلول های بنیادی درگیر در این فرآیند هستند. ما هنوز به دنبال مکانیسم دقیق برای چگونگی تنظیم تروگوسیتوز توسط HSC ها هستیم." 

محققان در نظر دارند تحقیقات خود را در مورد این روند ادامه دهند. دکتر ویل افزود: "تلاش های مداوم ما به دنبال سایرعملکردهای تروگوسیتوز در HSCها از جمله نقش بالقوه در بازسازی خون، از بین بردن سلول های بنیادی معیوب و در بدخیمی های خونی خواهد بود."

 

لینک خبر:

https://medicalxpress.com/news/2024-08-potential-approach-stem-cell-transplants.html

 

 

کلمات کلیدی
//isti.ir/Zkyy