تلاش برای استفاده از سلولهای بنیادی حهت درمان بیماری پارکینسون
جایگزین کردن سلولها میتواند نقش مهمی در کاهش علائم بیماری پارکینسون در آینده ایفا کند. متخصصین، در ضمیمه مجله علمی بیماری پارکینسون، چگونگی استفاده از فناوریهای جدید سلولهای بنیادی برای درمان بیماری را مورد بحث و گفتگو قرار داده و همچنین چالشهای قابل توجهی را در درمان سلول های بنیادی بررسی کردهاند.
جایگزین کردن سلولها میتواند نقش مهمی در کاهش علائم بیماری پارکینسون در آینده ایفا کند. متخصصین، در ضمیمه مجله علمی بیماری پارکینسون، چگونگی استفاده از فناوریهای جدید سلولهای بنیادی برای درمان بیماری را مورد بحث و گفتگو قرار داده و همچنین چالشهای قابل توجهی را در درمان سلول های بنیادی بررسی کردهاند.
آنها در این مطلب توضیح دادند: "ما به شدت نیازمند یک راه بهتر برای کمک به افراد مبتلا به پارکینسون هستیم، چراکه پارکینسون به سرعت درحال شیوع در سراسر جهان است، هنوز هیچ درمانی برای آن وجود نداشته و داروهای فعلی تنها بخشی از ناهماهنگیها و مشکلات حرکتی را رفع میکنند. اگر استفاده از سلولهای بنیادی به عنوان منبع سلولهای عصبی تولیدکننده دوپامین قابل پیوند، موفقیت آمیز باشد میتواند در آینده به درمان و مراقبت از بیمار مبتلا به پارکینسون کمک کند. به طور بالقوه از طریق یک عمل جراحی، ممکن است یک پیوند صورت گیرد که در طول عمر بیمار دوام داشته باشد و باعث کاهش استفاده یا بهطور کلی، عدم نیاز به داروهای مبتنی بر دوپامین شود."
محققین تحلیل کردهاند که چگونه فناوریهای جدید سلول های بنیادی را میتوان برای درمان پارکینسون مورد استفاده قرار داد و دانشمندان با سرعت بسیار بالا، از آنها در آزمایشهای اولیه بالینی بهره میبرند. در گذشته، در بیشتر مطالعات پیوندی پارکینسون، از سلولهای انسانی جنینهای سقطشده استفاده میشد. درحالیکه این پیوندها میتوانند برای سالها کار کنند و بیمار را زنده نگه دارند، در استفاده از این روش، مسائل علمی و اخلاقی وجود دارد، تامین سلولهای جنینی محدود و کنترل کیفیت آنها نیز سخت است؛ فقط برخی از بیماران از این روش بهرهمند شدند و بعضی از عوارض جانبی ناشی از پیوند را نشان دادند.
پیشرفتهای اخیر در فناوری سلولهای بنیادی به این معنی است که کیفیت، هماهنگی، فعالیت و ایمنی میتواند با اطمینان بالا حاصل شود و مقدار قابل توجهی از سلولهای عصبی تولیدکننده دوپامین در آزمایشگاه برای پیوند تولید شود. این رویکرد در حال حاضر به سرعت به آزمایشهای اولیه بالینی وارد شده و انتخاب مواد اولیه نیز با در دسترسبودن ردههای گوناگون سلولهای بنیادی جنینی انسان، مانند امکان تولید سلولهای پرتوان القایی یا سلولهای عصبی از خون و سلولهای پوست خود بیمار، گسترش یافته است. اولین آزمایشات سیستماتیک پیوند بالینی با استفاده از سلولهای بنیادی پلوریپوتنت به عنوان بافت اهدا کننده، در سال 2018 در ژاپن آغاز شد.
محققین میگویند: "ما در حال حرکت در دوران بسیار هیجان انگیز در سلولدرمانی از طریق سلولهای بنیادی هستیم. سلولهای نسل اول تا بحال آزمایش شدهاند و پیشرفت های جدید در زیستشناسی سلولهای بنیادی و مهندسی ژنتیک این وعده را میدهند که حتی سلولها و درمانهای آینده نیز بهتر خواهند بود. این روش قطعا دارای پتانسیل بزرگی برای ترمیم مغز جهت درمان بیماری پارکینسون خواهد بود و در دو دهه آینده ممکن است پیشرفتهای بیشتری در مهندسی سلولهای بنیادی دیده شود."
Reference:https://content.iospress.com/articles/journal-of-parkinsons-disease/jpd181488
ارسال به دوستان