پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

طیف وسیعی از اختلالات عصبی وجود دارند که می توانند ناتوانی های فیزیکی و شناختی دائمی را ایجاد کنند. سیستم عصبی دارای ظرفیت محدودی برای ریکاوری از آسیب است و به همین دلیل آسیب های ترومایی یا بیماری های عصبی مغزی مانند آلزایمر و پارکینسون روند پیشرونده ای را در پیش می گیرند. در این میان سلول درمانی مبتنی بر سلول های بنیادی گزینه مناسبی برای ترمیم بافت مغزی آسیب دیده است اما مشکلی که وجود دارد این است که سلول های بنیادی بعد از پیوند نرخ بقای محدودی دارند و همین امر کارایی این رویکرد درمانی را کاهش می دهد.

محققان موفق به ارائه نوعی درمان خلاقانه برای ترمیم بافت های مغزی آسیب دیده شده اند. این درمان شامل ایمپلنت کردن سلول های بنیادی مزانشیمی کپوسله شده درون یک زیست ماده بی خطر و زیست سازگار به نام سیلک فیبروئین است. استفاده از این روش در  مدل‌های موشی دارای سکته مغزی موجب بازیابی عملکردی آن ها شده است. کپسوله کردن سلول های بنیادی به درون سیلک فیبروئین موجب افزایش میزان بقای سلول های بنیادی ایمپلنت شده به درون مغز شده و همین امر بر روی ترمیم بافت عصبی آسیب دیده اثر مثبتی داشت.

نتایج این مطالعه یک گام به جلو به سمت تیمارهای جدید اختلالات نورولوژیک محسوب می شود و نشان می دهد که استفاده از سیلک فیبروئین به عنوان یک کپسول حامل برای سلول های بنیادی می تواند موجب بهبود عملکردی بیماران شود.

Reference:https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fncel.2018.00296/full