پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

نوروویروس انسانی، یکی از دلایل اصلی گاستروانتریت عفونی روده ای است که می تواند منجر به بیماری و حتی مرگ در کودکان و سالخوردگان شود. هیچ واکسن یا درمان حفاظت کننده موثری برای این عارضه در حال حاضر وجود ندارد و مطالعه ای نوروویروس ها نیز به دلیل این که ویروس به راحتی در مجموعه های آزمایشگاهی رشد نمی کند، با محدودیت مواجه است. بسیاری از محققین سعی داشته اند روش های ساده شده ای را برای تولید نوروویروس ها ارائه دهند اما هیچ کدام از آن ها موفق نبوده اند. تا پیش از این محققین لازمه رشد نوروویروس ها در آزمایشگاه را وجود بافت روده ای انسانی(برای ارائه سلول هایی که ویروس در آن ها رشد کند) و صفرا( برای ارائه مواد غذایی و فاکتورهای رشد لازم برای رشد سلول های روده ای و بالطبع رشد ویروس) می دانستند. اما محدودیت این طرح این بود که بافت روده ای بدست آمده بوسیله روش هایی مانند بیوپسی، با محدودیت همراه است و بعد از ورود به آزمایشگاه نیز کیفیت خود را از دست می دهد.

در روشی جدید، محققان سلول های اپی تلیالی روده ای را از سلول های iPS تولید کرده اند که از نظر تئوری در مقادیر نامحدودی در دسترس هستند. نکته مهم و جالب این است که این سلول های اپی تلیالی روده ای برای رشد و تولید در مقادیر انبوه به صفرا نیاز ندارند و به همین دلیل می توان از آن ها برای تولید مقادیر انبوه نوروویروس های انسانی استفاده کرد. اگرچه صفرا به رشد ویروس کمک می کند، اما برای بسیاری از ژنوتیپ های نوروویروسی که در این سلول های اپی تلیالی روده ای رشد می کنند، وجود صفرا ضرورت ندارد. با استفاده از این سلول های اپی تلیالی روده، مشکلات اخلاقی که در استفاده از سیستم هایی که از بافت های روده ای مرسوم وجود دارد، وجود نخواهد داشت. محققین بر این باورند که این روش برای کاربردهای صنعتی مانند ارزیابی واکسن های طراحی شده و ارزیابی پاسخ های ایمنی در کارآزمایی بالینی مفید خواهد بود.

Reference:https://www.cmghjournal.org/article/S2352-345X(18)30164-4/fulltext