پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

پلاکت ها یکی از اجزای مهم خون هستند که در فرایند لخته شدن نقش دارند. انتقال پلاکت می تواند برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان یا برای کاهش اثرات شیمی درمان، عفونت ها، اختلالات ایمنی و پلاکتی کمک کننده باشد. سالانه نزدیک به 5/4 میلیون واحد پلاکت پلاسما به بیماران مختلف تزریق می شود که در حال حاضر تامین آن متکی به اهدا کننده های انسانی است. از آنجایی که نیمه عمر این پلاکت ها کمتر از یک هفته است، این میزان تنها می تواند نیازهای کوتاه مدت بیماران را مرتفع سازد. به این مشکل، احتمال رد پیوند و یا انتقال عفونت را نیز اضافه کنید.

اخیرا محققان ژاپنی توانسته اند طی فرایندی 12 روزه از سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی به عنوان منبعی برای تولید پلاکت استفاده کنند. این محققان دریافتند که سلول های مشتق از چربی می توانند سلول های مگاکاریوسیتی و با اندازه پلاکت را تولید کنند که به طور طبیعی نیز ژن های متعدد و لازم برای تولید پلاکت ها را بیان می کنند. به این منظور آن ها از یک پروتکل دستکاری شده و بهبود یافته برای تمایز سلول های بنیادی مشتق از چربی و تولید پلاکت استفاده کردند و در ادامه طی یکسری آزمایشات نشان دادند که پتانسیل عملکردی این پلاکت ها بسیار شبیه پلاکت های مشتق از انسان است. شبیه سازی لخته شدن خون و آزمایش های حیوانی نشان داد که پلاکت ها شبیه پلاکت های اهدایی عمل می کنند و با یکدیگر تجمع یافته و لخته هایی را شکل می دهند. آزمایشات گسترده تری برای شناسایی کارایی و ایمنی این نوع روش هم اکنون در حال انجام است.

Reference:http://www.bloodjournal.org/content/133/7/633?sso-checked=true