پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

گالری عکس

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل ستاد توسعه علوم و فناوری های سلول های بنیادی، برنامه علمی پنجمین سمپوزیوم ژنتیک و سلول های بنیادی با رویکرد ژن درمانی در 12 اردیبهشت ماه 1398 آغاز گردید.

 دکتر حمیدیه دبیر ستاد با مضمون ژن درمانی در سرطان در این سمپوزیوم به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: در سال‌های آتی شاهد رخداد تحولی چشمگیر در علم پزشکی خواهیم بود و مطالبات روز مردم در زمینه پزشکی با امروز متفاوت خواهد گردید. حقیقت مرتبط با علم ژن درمانی این است که بر خلاف سایر درمان ها که جنبه تسکینی دارند، این علم علاج بخش است. دانشمندان طی دهه گذشته به این واقعیت دست یافته اند که درمان صرفا به واسطه سلول درمانی تنها 30- 40 درصد در بهبود بیمار تاثیرگذار است و این در حالی است که با بهره مندی توامان ژن درمانی در کنار سلول درمانی علاج قطعی قابل دستیابی است.

در ادامه مراسم دکتر فرجی فرد مدیر فناوری و تجاری سازی ستاد طی سخنرانی با عنوان ژن درمانی و نقص ایمنی اولیه بیان داشت: که ژن درمانی به عنوان رویکردی برای درمان بیماری های نقص ایمنی اولیه در سال های اخیر به کار گرفته شده است و با توجه به تحقیقات انجام شده و نتایج حاصل از کار آزمایی های بالینی، موثر بوده است. این شیوه بخصوص در بیمارانی که نیاز به پیوند مغز استخوان دارند و دهنده مناسب برای آن ها وجود ندارد بسیار کارآمد بوده و حکم یک پیوند اتولوگ را دارد.

از دیگر موضوعات مورد بحث در این سمپوزیوم می توان به روش های مختلف انتقال ژن، وکتورها و ژن درمانی، ژن درمانی در بیماری های مونوژنی و پلی ژنی، بیماری پروانه ای و تصحیح ژنی، نقش ژن درمانی در سرطان، پیشرفت های تکنولوژی ژن درمانی در نقص ایمنی ارثی، بیماری نقص ایمنی اکتسابی و عفونت HIV و اقدامات ژن درمانی، ژن درمانی در بیماری های چشم، ژن درمانی در تالاسمی و اقدامات ژن درمانی در هموفیلی اشاره نمود.

 همچنین پنل آشنایی با قوانین حقوقی و جنبه های اخلاقی در ژن درمانی، تهدید ها و مخاطرات ژن درمانی، بیماری دیستروفی عضلانی دوشن و نقش تصحیح ژنی از دیگر موضوعات مطرح در این سمپوزیوم بود.

در ادامه دکتر شیرکوهی به موضوع ژن درمانی، تهدیدها و مخاطرات پرداخت و گفت: با وجود اینکه حوزه ژن درمانی شاهد موفقیت های چشمگیری بوده است و بسیاری از داروهای این حوزه تایید FDA را دریافت نموده، با این حال همچنان مواردی  همچون ملاحظات اخلاقی و ایمنی استفاده از تکنیک های مربوطه و هزینه های بالا از جمله چالش ها و محدودیت های این حوزه محسوب می شوند.