مهندسی بافت استخوان به کمک ترکیبی جدید

برای آسیب ها و مشکلات استخوانی پیچیده ای که نیاز به گرافت های استخوانی دارند، بهترین تکنیک در دسترس شامل بدست آوردن استخوان اتولوگ و ایمپلنت کردن مجدد آن ها به جایگاه آسیب برای رشد مجدد است.

برای آسیب ها و مشکلات استخوانی پیچیده ای که نیاز به گرافت های استخوانی دارند، بهترین تکنیک در دسترس شامل بدست آوردن استخوان اتولوگ و ایمپلنت کردن مجدد آن ها به جایگاه آسیب برای رشد مجدد است. با این حال، از آن جایی که این فرایند تهاجمی است و منبع محدودی از استخوان اهدایی وجود دارد، توجهات به سمت مواد سنتتیک جلب شده است.

محققین برای اولین بار گزارش کرده اند که از پلی(تیوکتال اورتان)(PTKUR) به عنوان یک گرافت اتولوگ در مدل خرگوشی بازسازی استخوان استفاده کرده اند. در این مطالعه که تحت عنوان"" در مجله معتبر Tissue Engineering به چاپ رسیده است، محققین نشان دادند که PTKUR قدرتی قابل مقایسه با استخوان طبیعی را نشان می دهد و این قابلیت را دارد که شبیه با سیمان استخوانی مدیریت و دست ورزی شود. از همه مهم تر این که PTKUR موجب می شود که مقدار مواد اتوگرافت تا نزدیک به 50 درصد کاهش یابد و این در حالی است که این امر هیچ خللی در بهبودی استخوان ایجاد نمی کند. این مقاله یک اتوگرافت مبتنی بر زیست مواد جدید را ارائه می دهد که می تواند برای درمان نواقص استخوانی بزرگ استفاده شود و ممکن است نیاز به استفاده از پیوندهای استخوانی اتولوگ را مرتفع سازد.

 

Reference:https://www.liebertpub.com/doi/10.1089/ten.tea.2018.0223

 

 

کلمات کلیدی

تصاویر

//isti.ir/ZZT1