نخستین اهداء خون با سلول‌های رشد یافته در آزمایشگاه برای اولین بار در جهان انجام شد

سلول‌های خون که از سلول‌های بنیادی در آزمایشگاه پرورش یافته بودند، برای نخستین بار به انسان‌های بیمار تزریق شدند.

سلول‌های خون که از سلول‌های بنیادی در آزمایشگاه پرورش یافته بودند، برای نخستین بار به انسان‌های بیمار تزریق شدند.

بخش عمده ای از انتقال خون همیشه به افرادی بستگی دارد که اهدای خون انجام می دهند.اما هدف نهایی تولید گروه های خونی حیاتی، اما بسیار کمیاب است که به سختی می توان به آنها دست یافت. اینها برای افرادی که برای شرایطی مانند کم خونی سلول داسی شکل به تزریق خون منظم وابسته هستند ضروری است. اگر خون مطابقت دقیقی نداشته باشد، بدن شروع به دفع آن می کند و درمان با شکست مواجه می شود. این سطح از تطابق بافت فراتر از گروه های خونی شناخته شده A، B، AB و O است.  پروفسور اشلی توی، از دانشگاه بریستول، گفت که برخی از گروه‌ها «بسیار کمیاب» هستند و «ممکن است تنها 10 نفر در کشور وجود داشته باشند» که بتوانند اهدا کنند.

این روش که توسط پژوهشگران "دانشگاه بریستول"(University of Bristol) ارائه شده است، هنوز با خون اهداکننده آغاز می‌شود اما هدف دانشمندان در این مورد گلبول‌های قرمز خون نیست، بلکه سلول‌های بنیادی خون است. این سلول‌ها به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز در محلول مغذی قرار می‌گیرند و پژوهشگران آنها را ترغیب می‌کنند تا تکثیر شوند و به سلول‌های خونی بالغ تبدیل شوند. سپس، سلول‌ها تصفیه و ذخیره می‌شوند و برای انتقال خون آماده می‌شوند.

این آزمایش بالینی جدید که "RESTORE" نام دارد، برای بررسی ایمنی تزریق این سلول‌های خون و همچنین مدت زمان ماندگاری آنها در بدن طراحی شده است. گلبول‌های قرمز خون معمولا حدود ۱۲۰ روز طول عمر دارند اما خون اهدایی معمولی حاوی نمونه‌ای تصادفی از سلول‌های سنین مختلف است. از سوی دیگر، خون پرورش‌یافته در آزمایشگاه تازه ساخته شده است. بنابراین، باید همه آنها به طور قابل اطمینان تا ۱۲۰ روز دوام بیاورند.

سلول‌های خونی پرورش‌یافته در آزمایشگاه با توسعه بیشتر می‌توانند مزایای کمی نسبت به اهدای خون معمولی داشته باشند. برای افرادی که به تزریق منظم خون نیاز دارند، طول عمر بیشتر سلول‌ها کمک می‌کند تا فاصله بیشتری بین تزریق‌ها داشته باشد. همچنین، این روش می‌تواند نیاز به تطبیق گروه‌های خونی بین اهداکنندگان و گیرندگان را کاهش دهد و کمبود خون را در بلندمدت برطرف کند.

اگرچه این یک نقطه عطف بزرگ برای رسیدن به این هدف است اما پیش از انتقال خون به طور منظم در آزمایشگاه، هنوز کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد.

 

 

کلمات کلیدی
//isti.ir/Zp3v