پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

 محققان موفق شده اند سرطان پانکراس را در زنی که سرطانش بسیار پیشرفته بوده و بر سایر اشکال درمان چیره شده بود را مغلوب کنند.

 رویکردی که به او کمک کرد، فرایندی پیچیده و بسیار اختصاصی است و بصورت فوری برای اکثر بیماران سرطانی قابل اجرا نیست.  یکی دیگر از بیماران سرطان پانکراس که درمان مشابهی را دریافت کرده بود، پاسخ نداد و به دلیل بیماری خود درگذشت.

با این وجود، یک مجله برجسته - مجله پزشکی نیوانگلند - گزارشی از این مطالعه را منتشر کرد. دکتر اریک روبین، سردبیر مجله،  این آزمایش اثبات مفهوم را «گامی مهم در مسیر» برای ابداع درمانهای مشابهی که ممکن است برای سرطانهای ریه، روده بزرگ و دیگر سرطانها قابل استفاده باشد، خواند.

 این رویکرد شامل برنامهریزی مجدد ژنتیکی سلولهای T بیمار، نوعی از گلبول های سفید خون سیستم ایمنی، بود تا بتوانند سلول های سرطانی را شناسایی کرده و از بین ببرند.  این تکنیک توسط اریک تران و دکتر رام لیدنر از موسسه تحقیقاتی Earle A. Chiles، بخشی از موسسه سرطان پروویدنس در پورتلند، Ore، توسعه داده شد.

 برای تبدیل سلول های T یک بیمار سرطانی به یک داروی زنده، محققان باید بر چالش های جدی غلبه می کردند.  سرطان لوزالمعده یکی از سخت ترین سرطان ها برای درمان است.  در حالی که درمان های جدید به بیماران مبتلا به سرطان های دیگر اجازه می دهد عمر طولانی تری داشته

و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند، سرطان پانکراس سرسختانه در برابر این پیشرفت ها مقاومت کرده است.  کمتر از 10 درصد از بیماران بقای بیش از پنج سال را تجربه می کنند.

 دکتر ویلیام جارناگین، متخصص سرطان پانکراس در مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ، گفت: برای اکثر بیماران، سرطان در زمان تشخیص گسترش یافته است.  حتی زمانی که تومورها در پانکراس باقی مانده و با جراحی برداشته می شوند، حدود 85 درصد بیماران عود می کنند.

 اما دکتر لیدنر گفت: "زیبایی این رویکرد" این است که سلول های T دوباره برنامه ریزی شده تنها به سلول های سرطانی حمله می کنند و سلول های دیگر در امان خواهند ماند.

 اولین مشکل در تلاش برای فراخوانی سلول های T برای کشتن سلول های سرطانی این است که پروتئین های جهش یافته ای که منجر به رشد سرطان گونه سلول ها می شوند در داخل آن ها پنهان شده اند.

 با این حال، غیرطبیعی بودن سلول ها سرطانی منجر به فعال شدن سیستم ایمنی می شود.  دکتر لیدنر گفت، آنها حاوی قطعاتی از پروتئین های سرطانی جهش یافته در سطح خود هستند، "نوعا شبیه خرده های نان مولکولی".  چالش این بود که سلول های T را وادار کنیم تا آن خرده ها را ببینند.

 روش استفاده شده شامل گردآوری سلول های T خود بیمار و اصلاح ژنتیکی آنها در آزمایشگاه برای شناسایی و اتصال به آن تکه های پروتئین های جهش یافته بود.  سپس سلول های T دوباره به بیمار تزریق شد.


 در این مورد، هدف KRAS بود، یک پروتئین جهشیافته که در 25 درصد سرطانها، از جمله حدود 95 درصد سرطانهای پانکراس، 40 درصد سرطانهای روده بزرگ و یک سوم سرطان های ریه نقش دارد.

 دکتر رابرت ووندرهاید، متخصص سرطان لوزالمعده و مدیر مرکز سرطان آبرامسون دانشگاه پنسیلوانیا، گفت: "بیش از 20 سال است که سعی در هدف قرار دادن KRAS از نظر ایمنی دارند."

 اما نتایج دلگرم کننده با برخی اخطارهای واقعی همراه است.  برای شروع، مشخص نیست که چرا بیمار دیگری که فوت کرده به درمان پاسخ نداده است.

 دکتر الیزابت جافی، متخصص سرطان لوزالمعده در جانز هاپکینز مدیسین نیز محل متاستازهای بیمار یا جایی که سرطان به آن گسترش یافته است را بررسی کرد.  متاستازها فقط در ریه های بیمار ایجاد شده بودند.  اکثر بیماران مبتلا به سرطان پانکراس متاستازهایی در کبد خود دارند که درمان آنها از خود بیماری دشوارتر است.

 کتی ویلکس، بیماری که با موفقیت درمان شد، 71 ساله است و در Ormond-by-the-Sea، فلوریدا زندگی می کند. او اولین بار در سال 2015 متوجه علائمی شد که بعداً به سرطان لوزالمعده نسبت داده شد. او خسته، بی حال و حملات درد شدیدی داشت.  در ابتدا تومورها در اسکن ظاهر نشدند.  اما در اوایل سال 2018، یک تومور ظاهر شد - یک توده 3.5 سانتی متری در سر لوزالمعده او.

 او تحت شیمی درمانی قرار گرفت و پس از آن یک عمل طاقت فرسا انجام داد که در آن جراحان سر پانکراس، قسمت اول روده کوچک، کیسه صفرا و مجرای صفراوی را برمی دارند.  سپس شیمی درمانی بیشتری انجام داد و به دنبال آن پرتودرمانی و حتی شیمی درمانی مجدد نیز انجام شد.

 سرطان از پانکراس او ناپدید شد، اما توده هایی در ریه های او ظاهر شد.  شیمی درمانی و پرتودرمانی در طول سال 2018 ادامه یافت.

 "من فقط با آن روبرو شدم.  من مطمئناً برای مردن آماده نبودم، من این صدا را در درون داشتم که می گفت: شما می توانید این کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهید."

 او در سال 2020 وارد یک کارآزمایی بالینی ایمونوتراپی در پیتسبورگ شد. تومورهای او ابتدا کوچک شدند اما بعد دوباره رشد کردند.

 او ژن های متاستازهای ریهاش را توالییابی کرد، و وقتی فهمید که آنها توسط یک جهش خاص KRAS هدایت میشوند، شروع به جستجو برای آزمایشهای بالینی کرد.

 او دکتر تران را که یکی از دانشمندان توسعه دهنده روش استفاده از سلول های T برای حمله به جهش های سرطانی است، پیدا کرد و با او تماس گرفت.

 در 14 ژوئن 2021، درمان او آغاز شد.  یک ماه بعد تومورهای ریه او 67 درصد کوچک شده بود و برای بیوپسی خیلی کوچک تشخیص داده شد.  در سپتامبر به نظر می رسید که آنها بیشتر کوچک شده اند.  او هفته گذشته، در 25 مه، یک اسکن دیگر انجام داد. نقاط روی اسکن ریه های او تغییر نکرده بودند.  شاید اکنون آنها نشان دهنده سلول های مرده باشند.

https://www.nytimes.com/2022/06/01/health/pancreatic-cancer-treatment.html