پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

فاکتور رونویسی NF-Y که تقویت کننده تکثیرسلول و فعالیت آن است، اغلب در طول تمایز از طریق تنظیم NF-YA، زیرواحد اتصالی به DNA در کمپلکس، کاهش می‌یابد. در سلول‌های بنیادی، واریانت ویراشی کوتاه‌تر NF-YA به وفور بیان شده و تکامل آن‌ها حفظ می‌شود.

در این پژوهش، محققان گزارش می‌دهند که سلول‌های ماهواره‌ای، جمعیت سلول‌های بنیادی ماهیچه‌های اسکلتی افراد بالغ، ایزوفرم طولانی‌تر NF-YA را که عمدتاً با تمایز سلولی مرتبط است، بیان می‌کنند. از طریق تولید یک مدل موش ناک اوت شرطی که به طور انتخابی ژن NF-YA را در سلول‌های ماهواره‌ای حذف می‌کند، نشان داده شده که بیان NF-YA برای حفظ مجموعه سلول‌های بنیادی عضلانی ضروری است و پاسخ احیاکننده قوی به آسیب عضلانی را تضمین می‌کند. در شرایط in vivo و ex vivo، سلول‌های ماهواره‌ای که تا از دست دادن NF-YA زنده می‌مانند، از حالت سکون خارج می‌شوند و علی‌رغم تأخیری که در پیشرفت به سمت حالات بعدی دارند، به‌ سرعت به تمایز اولیه می‌گردند. نتایج آزمایشگاهی نشان می‌دهد که در سلول‌های بنیادی عضلانی ضعیف‌شده از NF-YA، آسیب DNA تجمع یافته و نمی‌توانند به درستی تمایز پیدا کنند. این داده‌ها سناریوی جدیدی را در زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی برای فعالیت NF-Y نشان می‌دهد که برای تمایز میوژنیک کارآمد مورد نیاز است.

بنابراین، به طور کلی کاهش سطح NF-YA یک مرحله کلیدی است که اجازه خروج از چرخه سلولی و فعال شدن برنامه تمایز میوژنیک را در طول تمایز میوبلاست می‌دهد. در واقع، بیان بیش از حد گذرا NF-YA تمایز میوبلاست را در شرایط آزمایشگاهی مختل می‌کند.

منبع:

https://www.nature.com/articles/s41467-021-26293-w