پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

درمان مبتنی بر گیرنده ­های کایمریک آنتی­ژن سلول های T، منجر به پاسخ­های بالینی مناسب در درمان بیماری­های خونی CD19-مثبت شده است، هر چند تعداد کمی از بیماران به این نوع  درمان پاسخ نمی­ دهند. به عنوان جایگزینی برای CAR T cell، سلول­های T می­توانند برای بیان یک گیرنده سلول T هدفمند نسبت به تومور یا TCR مهندسی شوند. با توجه به محدودیت های HLA برای تولید TCR، سازه­های CAR همچنان به عنوان گزینه ارجحیت­دار برای هدف قرار دادن آنتی­ژن­های سطحی به کار می­روند؛ هرچند که تفاوت­های TCR و CAR به خوبی مشخص نشده­است.

در تحقیقی که اخیراً توسط واشمن و همکاران منتشر شده است، فعالیت CAR و TCR در هدف قراردادن بیماری­های سلول B مرتبط با آنتی­ژن CD20 به عنوان تابعی از قرارگرفتن در معرض آنتی­ژن بررسی شده اند. نتایج نشان دادند که CAR T cell در مقایسه با TCR T cell در مدت زمان کوتاه، کاربردی­تر بوده و میزان بیشتری سیتوکاین تولید می­کنند. هرچند افزایش زیاد در معرض آنتی­ژن بودن، اثر نامناسبی بر تکثیر سلول­های T دارد که توسط بیان بالای مولکول­های ممانعت کننده و تمایزدهنده تعریف می ­شود. در مقابل، TCR T cell نسبت به CAR T cell بهتر تکثیر شده و تحت فشار بالای آنتی­ژنی، میزان کمتری از مولکول­های ممانعت کننده را بیان می­کنند.

https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/2162402X.2022.2033528