پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

محققان دانشگاه RUDN روسیه در کنار مابقی موارد، قسمت‌های منجمد بند ناف انسان را برای به دست آوردن سلول‌های بنیادی پیشنهاد کرده‌اند. بر خلاف خون بند ناف حفظ شده، بافت اطراف عروق بند ناف یک منبع مؤثر و ایمن برای بدست آوردن سلول‌های بنیادی مزانشیمی است.

پس از تولد نوزاد، خون بند ناف در جفت و طناب بند ناف حفظ می‌شود. این خون شامل سلول‌های بنیادی خونساز است که می‌تواند برای درمان سرطان خون، لنفوم و موارد پیچیده کم‌خونی استفاده شود. در دهه اخير، دانشمندان خواص مفيد ديگری از بافت‌هاي بند ناف را به ويژه عروق بند ناف و ژله‌ی وارتون (Wharton"s jelly) کشف کردند؛ مایعی ژلاتینی كه طناب بند ناف را پر مي‌كند، آن را انعطاف پذير و از انعقاد خون درون آن جلوگيري مي‌كند.

محققان نتایج مطالعات علمی انجام‌شده در 30 سال گذشته را تجزیه و تحلیل کرده و دریافتند که ژله وارتون را می‌توان در دو جنبه مختلف استفاده کرد؛ اول از همه، بعضی از قسمت‌های آن منبع سلول‌های بنیادی هستند که بیشتر به استخوان‌ها، غضروف‌ها یا سلول‌های چربی تبدیل می شوند. چنین سلول‌های بنیادی‌ای را سلول‌های استرومایی مزانشیمی (MSC) می‌نامند و خواص MSCهای ناشی از بند ناف حتی بیشتر از سلول‌های استخراج شده از مغز استخوان است. دوماً، ژله وارتون برای درمان زخم‌های قرنیه و سایر زخم‌ها استفاده می‌شود. تمام سلول‌های اضافی از آن خارج می شوند و فقط ماتریس خارج سلولی باقی می‌ماند. ماتریس، تمام سلول‌های بافت را احاطه کرده و آنها را در یک مکان، پیوسته نگه می‌دارد و شامل کلاژن، فیبرین و اسید هیالورونیک است. مایع اضافی نیز حذف می‌شود و این ژله برای تسریع بازسازی بافت به ناحیه آسیب دیده اعمال می‌شود.

Timur Fatkhudinov، محقق این مقاله می‌گوید: بافت‌های طناب بند ناف سال‌ها به طور کامل بی‌استفاده بوده‌اند. به آنها به‌عنوان زباله‌های پزشکی نگاه میشد. ما تمام شواهد موجود را جمع‌آوری کرده‌ایم تا تأیید کنیم که حفظ بافت‌های بند ناف ممکن است برای کاربرد بالینی بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که ممکن است تقاضا برای استفاده از این روش، در آینده‌ی نزدیک بیشتر شود.

Reference: Reference:https://stemcellres.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13287-018-0992-0