پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

محققین دانشگاه South Florida  گزارش دادند که پیوند سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال مشتق‌شده از مغز استخوان انسان (EPCs) در موشهایی که علائم اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) را نشان می‌دهند، کمک می‌کنند تا نورون‌های حرکتی بیشتری زنده مانده و پیشرفت بیماری را با اصلاح آسیب‌های وارد شده به سدّ خونی-نخاعی (BSCB)، کاهش دهند.

تخريب پيشرونده سلولهای عصبی‌ای که حرکت عضلات را کنترل می کنند (نرون‌های حرکتی)، در نهایت منجر به فلج کل بدن و مرگ ناشی از ALS می‌شود. به گفته انجمن ALS، هر روز به طور متوسط 15 آمریکایی با این بیماری شناسایی می‌شود.

آسیب به سدّ بین سیستم گردش خون و سیستم عصبی مرکزی به عنوان عامل کلیدی در گسترش ALS شناخته شده‌است. نقص در این دیوار محافظ، راه دسترسی به مغز و نخاع را برای سلول‌های ایمنی/التهابی و دیگر مواد مضر که در خون محیطی گردش می‌کنند باز می‌کند.

این مطالعه‌ی آخر که توسط دکتر Svitlana Garbuzova-Davis و همکارانش، بر روی مطالعات قبلی انجام شده‌اند، نشان می‌دهد كه سلول‌های بنیادی مشتق‌شده از مغز استخوان انسان، عملکردهای حرکتی و سیستم عصبی را در موش های با علائم ALS از طریق افزایش تعمیر سدّ بهبود داده‌است. با این حال، در مطالعات اخیر، این تاثیر مفید تا چندین هفته پس از پیوند سلولی و در برخی از مویرگ‌هایی که شدید آسیب دیده‌اند حتی پس از درمان با دوز بالا باقی مانده‌است.

علائم ALS موش‌هایی که با EPCها تحت درمان قرار گرفتند، به طور قابل توجهی بهبود عملکرد حرکتی، افزایش بقای نورون‌های حرکتی و کاهش پیشرفت بیماری را نشان دادند. محققان پیشنهاد می‌کنند این مزایا که باعث بهبود سدّ خونی-نخاعی شده‌اند، ممکن است توسط پیوند گسترده EPCها به مویرگ‌ها در نخاع ایجاد شده باشند.

Reference:DOI: 10.1038/s41467-019-09331-6, https://www.nature.com/articles/s41467-019-09331-6