پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

 یک رکورد جدید در تعداد سال‌های انجماد جنین استفاده شده  که محدودیت زمانی شناخته شده برای انجماد مواد بیولوژیکی را به جلو می‌اندازد.

 در 31 اکتبر، لیدیا و تیموتی ریج وی از زنی به دنیا آمدند که جنین های دوقلوی اهدایی به مرکز ملی اهدای جنین در ناکسویل تنسی را پذیرفت و توسط یک زوج ناشناس در بهار 1992 فریز شد.  یعنی بیش از 30 سال پیش لیدیا و تیموتی با تولد خود، رکورد انجماد ایجاد شده توسط مولی گیبسون را که در سال 2020 از جنینی متولد شد که تقریباً  28 سال قبل از آن انجماد شده بود،. شکستند علاوه بر این، تولد لیدیا و تیموتی نشان می‌دهد که می‌توان مواد بیولوژیکی از جمله سلول‌های بنیادی را تا حدود 30 سال بدون تأثیر بر کیفیت آن در سرما نگه داشت.

 انجماد شامل ذخیره‌سازی مواد بیولوژیکی در دماهای بسیار پایین )۱۹۶- درجه سانتی‌گراد( است که با استفاده از نیتروژن مایع می‌توان به آن رسید.  در میان مواد بیولوژیکی که معمولاً انجماد می‌شوند، گامت‌ها )اووسیت‌ها و اسپرم)، جنین‌های حاصل از لقاح آزمایشگاهی (IVF) و سلول‌های بنیادی از چندین بافت، مانند سلول‌های بنیادی خون‌ساز از خون بند ناف، و سلول‌های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی هستند.

 بنابراین، انجماد می‌تواند یکی از اجزای اصلی حفظ باروری باشد.  به عنوان مثال، به زنان و مردانی که تحت درمان ضدسرطان قرار می‌گیرند، اجازه می‌دهد گامت‌های خود را که در غیر این صورت ممکن است توسط درمان‌هایی مانند رادیوتراپی آسیب ببینند، برای استفاده در آینده حفظ کنند.  همچنین زنان جوان را قادر می‌سازد تا تخمک‌های باکیفیت خود را انجماد کنند تا بارداری خود را به دلایل اجتماعی و اقتصادی به تعویق بیندازند و پس از IVF، حفظ جنین اضافی را قادر می سازد تا در نهایت در انتقال جنین بعدی استفاده شود.

 بااین حال،مردم میتوانندتصمیم بگیرندکه موادبیولوژیک یدیگر را منجمد کنند تا برای اهدافی غیر از حفظ باروری یا تولید مثل با کمک پزشکی استفاده شوند.  به عنوان مثال، سلول‌های بنیادی خون بند ناف را می‌توان برای استفاده در آینده در اختلالات خونی لنفاوی و سایر اختلالات ذخیره کرد، و سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی منجمد شده (ADSCs) طیف وسیعی از کاربردهای بالینی مختلف، از جمله پزشکی بازساختی دارند.  ارتوپدی؛ یائسگی زودرس، اختلال نعوظ و درمان خشکی دهان؛ و درمان داخل وریدی ضد پیری تا شکل‌دهی بدن مانند تغییر شکل صورت، انجماد هزینه و منابع بسیاری لازم دارد.  به طور خاص، افرادی که مواد بیولوژیکی خود را در تأسیسات خصوصی مانند شرکت Bioscience ذخیره می کنند، باید هزینه انجماد را بپردازند.  به همین دلیل است که Bioscience بر اساس شواهد علمی از امکان استفاده موفقیت‌آمیز از مواد منجمد شده پس از این محدودیت زمانی، محدودیت زمانی برای انجماد تعیین کرده است.  نگرانی این است که استفاده از سلول‌های بنیادی، گامت‌ها یا جنین‌های انجماد برای مدت طولانی می‌تواند موفقیت درمان‌ها یا بارداری را به خطر بیندازد.

 در واقع، والدین لیدیا و تیموتی دقیقاً به این دلیل تصمیم گرفتند که جنین‌های خود را به فرزندی قبول کنند، زیرا می‌دانستند که معمولاً هیچ‌کس نمی‌خواهد چنین جنین‌های قدیمی را بپذیرد، زیرا از احتمال پیری آن‌ها برای بارداری موفق می‌ترسند.  این ترس به نرخ شناخته شده 80 درصدی بقای جنین های ذوب شده و 25 تا 40 درصد احتمال تولد زنده پس از انتقال جنین منجمد می افزاید.  اما تولد لیدیا و تیموتی شواهدی از حیات و کیفیت جنین 30 ساله ارائه می دهد که محدودیت زمانی حفظ انجماد مواد بیولوژیکی را کاهش می دهد.  یعنی نه تنها جنین، بلکه سلول هایی مانند گامت و سلول های بنیادی.

 به گفته چندین متخصص، مواد بیولوژیکی را می توان تا حد زیادی به طور نامحدود در حالت انجماد حفظ کرد، زیرا دمای بسیار پایین ذخیره سازی اساساً تمام فرآیندهای بیولوژیکی را غیرفعال می کند.  این بدان معناست که سلول ها یا جنین های منجمد شده پیر نمی شوند.  برعکس، سن اهداکننده در زمان انجماد می تواند تفاوت ایجاد کند.  برای مثال، تخمک‌های زنان جوان احتمال بیشتری برای تولید جنین‌هایی دارند که زنده می‌مانند.

 بنابراین، حتی اگر برای حفظ انجماد سلول های بنیادی خود هیچ وقت دیر نیست، از همان اول که به آن فکر می کنید، در انجام آن تردید نکنید.

https://bioinst.com/en/new-cryopreservation-record-biological-material-can-be-frozen-for-up-to-30-years/#:~:text=A%20new%20record%20in%20the,limit%20for%20biological%20material%20cryopreservation.