پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

بسیاری از بارداری ها به دلیل این که جنین به خوبی در پوشش رحم لانه گزینی نمی کند با شکست مواجه می شوند زیرا ارتباط بین مادر و جنین به خوبی برقرار نمی شود. به دلیل این که مطالعه دوره های اولیه تکوین ما با پیچیدگی هایی همراه است، درک ما در مورد آن چه طی تکوین طبیعی و غیر طبیعی جفت اتفاق می افتد، ناقص است.

جفت برای حمایت جنین طی تکوین و رشد درون رحم مادر حیاتی است و اگر این بخش حیاتی به خوبی عمل نکند نتیجه آن بروز مشکلات خطرناکی مثل سقط جنین است که می تواند عواقبی را هم برای جنین و هم مادر ایجاد کند. همان طور که گفته شد درک در مورد این اندام حیاتی به دلیل عدم وجود مدل های آزمایشگاهی مناسب محدود است.

محققان دانشگاه کمبریج اخیرا موفق شده اند راهی را برای جداسازی سلول های تروفوبلاستی جفت بیابند. این محققان از این سلول ها در سیستم کشت ارگانوئید استفاده کرده و توانستند مدل های دارای عملکرد کوچکی از جفت اولیه موسوم به مینی جفت("mini-placentas) را تولید کنند.

این ارگانوئیدهای تروفوبلاستی قادر به زنده ماندن طولانی بودند و از نظر ژنتیکی با ثبات بودند و به صورت ساخته های شبه ویلوسی سازماندهی شدند که قادر بود پروتئین های و هورمون های مورد نیاز برای تاثیر گذاری روی متابولیسم مادر طی بارداری را تولید کنند. آنالیزهای بیشتر نشان داده است که این ارگانوئیدها بسیار شبیه جفت سه ماهه اول بارداری هستند. در حقیقت، ارگانوئیدهای تولید شده، جفت اولیه را به صورت بسیار دقیقی شبیه سازی می کنند. به عقیده محققان، ارگانوئید جفتی تولید شده می تواند به سوالات پیرامون ارتباطات بین جفت، رحم و جنین پاسخ دهد.

Reference: https://www.nature.com/articles/s41586-018-0753-3