پزشکی بازساختی و سلول‌های بنیادی

 انتقال سلول های بنیادی مزانشیمی باعث تثبیت و در برخی موارد، بهبود عملکرد ریه پیوندی در بیماران مبتلا به رد مزمن عضو شد.

پیوند ریه می‌تواند معجزه‌ای باشد که عمر بیمارانی را که در غیر این صورت ممکن بود می‌میرند، افزایش دهد.  اما در درصد زیادی از دریافت کنندگان پیوند، وضعیت جدیدی در حضور ریه های پیوندی ظاهر می شود: رد عضو.

 ابا زبیر، پزشک-پژوهشگر در کلینیک مایو، اغلب بیمارانی را با رد پیوند مزمن در مطب خود می بیند.  او گفت: «آنها مستأصل هستند.  در مورد آن مانند یک حمله آسم دائمی فکر کنید.  دیدن آنها در این وضعیت وحشتناک است، به خصوص آنهایی که در پایان بیماری خود هستند.»

 زبیر به نحوه تردد سلول ها در بدن و تعدیل محیط های محلی اطراف خود علاقه مند است.  او با توجه به این علاقه، اغلب از بیماران خود نوعی سلول بنیادی را جمع آوری می کند که دارای برخی خواص بالقوه است.  سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSC) که او جمع‌آوری می‌کند می‌توانند سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد ترشح و پاسخ‌های ایمنی بدن را تعدیل کنند، کاری که دیگر انواع سلول‌های بنیادی نمی‌توانند انجام دهند.

 اخیراً، زبیر علایق تحقیقاتی خود را با بیماران ناامیدی که در کلینیک می بیند مرتبط کرده است.  زبیر در انتشار جدید خود در پزشکی ترجمانی سلول‌های بنیادی، ایمنی درمان بیماران مبتلا به رد مزمن ریه را با یک دوز سلول‌های بنیادی مزانشیمی توصیف کرد (1).

 زبیر و تیمش 13 بیمار را برای درمان انتخاب کردند که سندرم آلوگرافت مزمن ریه (CLAD) داشتند، گروهی از حالات مرتبط ناشی از رد پیوند که تنفس را دشوار می کند و می تواند منجر به شکست پیوند و مرگ شود. اینتیمبیشازیکسالقبلازدرمانواقعی،حجمتنفسبیمارانرااندازهگیریکردندکه

نشان دهنده ظرفیت و عملکرد ریه است،.  این حجم در کل گروه تا روز درمان به طور مداوم کاهش یافت.  بیماران از 36 تا 74 سال سن داشتند، پیوندهای یک یا دوتایی دریافت کرده بودند و تا تاریخ پیوندشان تا یک دهه فاصله داشتند.  تیم زبیر به 13 بیمار MSC تزریق کردند و پیشرفت آنها را برای بیش از یک سال پیگیری کردند.

 سلول های بنیادی مزانشیمی این کاهش عملکرد ریه را متوقف کردند.  پس از تزریق خون، هیچ یک از بیماران حجم تنفس خود را کاهش ندادند و حتی برای چندین مورد، عملکرد ریه بهبود یافت.  شاید مهم‌تر از همه برای گیرندگان پیوند، همه بیماران انتقال خون را به خوبی تحمل کردند، حتی اگر سلول‌های بنیادی مزانشیمی از یک اهداکننده مشتق شده بودند.

 شامبو آریال، متخصص داخلی و مدیر برنامه پیوند ریه در Inova Health Systems که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: «به‌طور سنتی دریافت‌کنندگان پیوند ریه به خوبی سایر دریافت‌کنندگان پیوند عضو عمل نمی‌کردند».  او گفت:"ما تمایل داریم رد مزمن را به عنوان اتفاقی پیشرونده در نظر بگیریم و هر آسیبی که ایجاد شود به سختی قابل برگشت است."

 بیش از نیمی از بیمارانی که ریه های جدید دریافت می کنند، پس زدن آن را تجربه می کنند.  بیماران باید به طور مداوم از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کنند که علائم رد را کاهش می دهد و در عین حال بیماران را مستعد ابتلا به عفونت می کند.  در حالی که پیشرفت های پزشکی نرخ بقای یک ساله را از 45 درصد در سال 1990 به 83 درصد در سال 2016 افزایش داده است، بقای پنج ساله برای دریافت کنندگان پیوند ریه هنوز در حدود 50 درصد است.  این می تواند به دلیل نرخ های مکرر رد شدن ناشی از موقعیت منحصر به فرد ریه در میان پیوند اعضای رایج باشد.  ریه ها به طور مداوم در معرض ذرات و باکتری های موجود در هوا هستند، که هم می تواند باعث تحریک و هم تحریک سیستم ایمنی بدن برای حمله به ریه ها شود.

 علیرغم موفقیت این درمان،چگونگی بهبود وتثبیت عملکرد تنفسی دربیماران پیوند ریه توسط MSCها هنوز مشخص نیست.  سلول‌های بنیادی می‌توانند مستقیماً با تمایز به بافت ریه جدید یا با آزاد کردن مولکول‌های ضد التهابی و سرکوب‌کننده ایمنی، بافت را بهبود بخشند.  ویژگی عجیب و غریب MSCها آنها را به ویژه برای پیوند ریه نسبت به سایر گیرندگان پیوند عضو مفید می کند: MSCها اغلب پس از تزریق در ریه ها به دام می افتند.  این پدیده که به عنوان "اثر عبور اول ریوی" شناخته می شود، آنها را برای کنترل رد پیوند در سایر اندام ها دشوارتر می کند، اما برای ریه ها این ویژگی بسیار حائز اهمیت شناخته شده است.

 زبیر گفت: «در نوع کاری که ما انجام می دهیم، نویدهای زیادی در درمان های  بازساختی وجود دارد.  "اما ما هنوز با آن خیلی فاصله داریم."


https://www.drugdiscoverynews.com/stem-cells-ease-lung-transplant-rejection-15534