استفاده درمانی از α2-antiplasmin به عنوان یک داروی آنتی فیبرینولیتیک در جراحی و پزشکی بازساختی
فیبرین به طور گستردهای به عنوان بافت پوششدهنده بالینی در جراحیها مورد استفاده قرار میگیرد. در این طیف کاربردها، تجزیهی فیبرین نابالغ منجر به خونریزی مجدد، تخریب بافتی و محدودیت اثر بازساختی میگردد.
فیبرین به طور گستردهای به عنوان بافت پوششدهنده بالینی در جراحیها مورد استفاده قرار میگیرد. در این طیف کاربردها، تجزیهی فیبرین نابالغ منجر به خونریزی مجدد، تخریب بافتی و محدودیت اثر بازساختی میگردد. بدین منظور مهارکنندههای فیبرینولیز مانند آپروتونین که یک سرینپروتئاز گاوی است، به فرمولاسیونهای بالینی فیبرین اضافه میگردند.
در حال حاضر آپروتونین به عنوان یک مهارکنندهی سرینپروتئاز برای پایدار کردن زیست مادههای فیبرینی استفاده میشود و منجر به کاهش خونریزی در طی جراحی میگردد. با این وجود، منشأ گاوی آپروتونین نگرانیهایی در رابطه با ایمنی این دارو علیالخصوص در استفاده مجدد از آن ایجاد میکند.
در این تحقیق بر روی استفادههای درمانی α2-antiplasmin(α2PI) به عنوان جایگزین آپروتونین در کاربردهای موضعی و سیستمیک، مطالعه شد. از آنجایی که α2PI به طور طبیعی در خون انسان وجود دارد و به شکل کارآمدی میتوان آن را از خون استخراج کرد، خون به عنوان یک منبع اهدایی برای استفادهی دارویی از آن میباشد.
α2PI مهارکننده اصلی پلازمین، مهمترین پروتئاز فیبرینولیتیک در انسان میباشد. α2PI به صورت طبیعی در طی انعقاد خون از طریق توالی ترانس گلوتامیناز در انتهای N، به فیبرین متصل میشود و میتواند اثرات ضد فیبرینولیتیکی خود را با جلوگیری از آزاد شدن سریع آن از فیبرین حفظ کند. این ویژگی به همراه منشأ انسانی α2PI باعث برتری آن نسبت به آپروتینین میشود.
در این مطالعه نشان داده شد که α2PI نوترکیب در مقایسه با آپروتینین، میتواند عمر زیست مادههای فیبرین را در مدلهای کاشت زیر جلدی موشی به عنوان شبیهسازهای پوشانندهی بافتی افزایش دهد. همچنین از α2PI برای افزایش انتقال (VEGF)-A و (PDGF)-BB مهندسی شده در فیبرین برای افزایش بهبود زخمهای دیابتی استفاده شد، که باعث تسریع بسته شدن زخم، رگزایی و شکلگیری بافت گرانولاسیون گردید. α2PIمیتواند به اندازهی آپروتونین به عنوان یک عامل هموستاتیک داخل وریدی برای جلوگیری از از دست دادن خون، با استفاده از یک مدل خونریزی وریدی دم در موش، مؤثر باشد.
باتوجه به این نتایج ارزیابی اثربخشی و ایمنی α2PI در مقایسه با TXA و آپروتینین در کاربردهای خاص مهم است و توسعه بالینی α2PI به عنوان یک مهارکننده فیبرینولیتیک با منشأ انسانی در کاربردهای متعدد پزشکی بازساختی بسیار حائز اهمیت است.
ارسال به دوستان