در آینده‌ای نزدیک و به همت دانشمندان ؛

آسیب مغزی ناشی از ایست قلبی، با سلول‌درمانی قابل درمان است

با توجه به پیشرفت چشمگیر سلول های بنیادی در حوزه درمان، محققان آمریکایی برآن شدند تا با استفاده از این سلول ها، آسیب مغزی پس از ایست قلبی را درمان کنند.

به گزارش روابط عمومی ستاد توسعه فناوری های پزشکی بازساختی و سلول های بنیادی، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM)آمریکا ، یک روش درمانی جدید برای بازسازی سلول‌های عصبی در مغز پس از ایست قلبی در مدل حیوانی یافته اند.

در این مطالعه، که توسط ژیائوفنگ جیا پروفسور جراحی مغز و اعصاب رهبری شده ، محققان یافته اند که استفاده از مولکول‌های قند اصلاح شده بر روی سلول‌های بنیادی عصبی انسان، احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد.

گفتنی است آسیب مغزی شایع‌ترین پیامد پس از بروز ایست قلبی است که به دلیل اختلال در جریان خون و عدم اکسیژنرسانی کافی به مغز رخ می‌دهد.

برهمین اساس، حدود 70 درصد از 7 میلیون نفری که هر ساله ایست قلبی را تجربه کرده اند، آسیب مغزی طولانی مدتی را تجربه می‌کنند که منجر به ناتوانی‌های دائمی می‌شود.

درهمین حال، درمان با سلول‌های بنیادی جهت رفع اختلالات عملکرد عصبی، به دلیل ریزمحیط خشن درون مغز، همواره مسیری پرچالش بوده است؛ این موضوع منجر به ماندگاری و یکپارچگی ضعیف سلول‌های بنیادی در محل آسیب می‌شود.

اما با توجه به پیشرفت‌های اخیر که ساختار پیچیده کربوهیدراتهای سلولی از طریق مهندسی متابولیک گلیکان‌ها (MGE) را دستکاری کرده، محققان UMSOM را قادر ساخته تا اثربخشی یک مولکول قند اصلاح‌شده، معروف به آنالوگ قند TProp را بررسی کنند که می‌تواند به افزایش زنده‌مانی سلول‌های بنیادی در مغز کمک کند.

دکتر جیا دراین خصوص گفته است: «همه سلول‌های بدن انسان توسط مولکول‌های قندی به نام «گلیکان» احاطه شده‌اند. طی تحقیقات قبلی‌مان، متوجه شدیم که این مولکول‌های قند برای عملکرد سلول حیاتی هستند. تغییرات به روش MGE ما را قادر می‌سازد تا بقا و میزان تکثیر سلول‌های بنیادی را افزایش دهیم، بنابراین ممکن است آن‌ها بتوانند اثرات درمانی روی آسیب‌های مغزی ناشی از ایست قلبی داشته باشند. این موضوع گام مهمی در پزشکی بازساختی برای بیماران است."

براساس این گزارش، در این مطالعه، محققان اثربخشی را در یک مدل موش صحرایی بررسی کردند و اثرات سلول‌های بنیادی عصبی naive انسان را با سلول‌های بنیادی عصبی که از قبل با آنالوگ "TProp" پیش‌تیمار شده بودند، مقایسه کردند.

این مطالعه نشان داد که سلول‌های بنیادی پیش‌تیمار شده با TProp، عملکرد مغز را به طور قابل‌توجهی بهبود بخشیده و رفتارهای مرتبط با اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهند.

این درمان همچنین مسیر سیگنالینگ التهابی Wnt/β-catenin را فعال کرد که جنبه‌های حیاتی عملکرد سلول را تنظیم می‌کند. این مسیر تنظیم‌ شده توسط TProp منجر به تبدیل سلول‌های بنیادی به نورون‌ها می‌شود.

گروه تحت درمان با TProp انعطاف‌پذیری سیناپسی بهبود یافته، افزایش توانایی نورون‌ها برای اصلاح استحکام اتصالات خود و کاهش التهاب عصبی در سیستم عصبی مرکزی را نشان دادند که بیانگر توانایی بازسازی و بازیابی مدارهای عصبی از عملکردهای آسیب‌دیده مغز است.

دکتر مارک گلادوین، رئیس دانشگاه UMSOM نیز در خصوص بررسی این روش نوین درمانی گفته است: «این تحقیق ابتکاری، اثبات مهمی بر این مفهوم است که می‌توان از سلول‌های بنیادی برای بازسازی اتصالات عصبی در مغز بیمارانی که پس از ایست قلبی دچار آسیب‌های مخرب می‌شوند، استفاده کرد.»

وی افزوده است: «گام‌های بعدی این تحقییقات شامل تعیین مسیر تحویل بهینه، زمان‌بندی درمان با سلول‌های بنیادی مهندسی شده به روش MGE، و همچنین ارزیابی بر روی حیوانات بزرگ قبل از انجام مطالعات بالینی است.»

 

این تحقیق در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.

 

لینک اصلی خبر:

https://medicalxpress.com/news/2024-05-preclinical-stem-cell-therapy-boosts.html

کلمات کلیدی
//isti.ir/Z4cx